SCHARMER FRANZ, proboszcz kościołów św. Ignacego i św. Mikołaja, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
FRANZ SCHARMER (4 X 1849 Człuchów – 23 VI 1917 Pelplin), proboszcz kościoła św. Ignacego i kościoła św. Mikołaja. Ukończył gimnazjum w Chojnicach, teologię studiował w Münster i Würzburgu, gdzie 11 V 1873 przyjął święcenia kapłańskie. W Gdańsku wikary w kościele św. Józefa, w latach 1874–1881 redaktor wydawanej w Gdańsku katolickiej gazety „Westpreußische Volksblätter”. Od 1881 proboszcz kościoła św. Ignacego w Gdańsku- Starych Szkotach, od 20 V 1891 kościoła św. Mikołaja.
Od 18 XI 1905 pracował w kurii biskupiej w Pelplinie; od 22 IV 1909 wikariusz generalny diecezji chełmińskiej. Działał w stowarzyszeniach katolickich zajmujących się robotnikami i ludźmi biednymi. Doprowadził do zbudowania ze składek społecznych w 1894 przy Radauneufer (ul. Brzegi, Stare Szkoty) samodzielnego domu dziecka – katolickiego sierocińca dla chłopców. W 1904 organizował nową parafię katolicką przy powstałym w 1906 kościele św. Franciszka w Emaus. W latach 1898–1905 prezes zarządu Szpitala Najświętszej Marii Panny.
Pochowany na cmentarzu św. Mikołaja przy Wielkiej Alei ( cmentarze we Wrzeszczu).
