SCHARMACH HERBERT, proboszcz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 4: Linia 4:
 
1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów). <br/><br/>
 
1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów). <br/><br/>
 
Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym  kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii  [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| św. Mikołaja]], św. Ducha (kościół NMP) i  [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | św. Ignacego]] (zob. [[PARAFIE KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W GDAŃSKU | parafie kościoła katolickiego w Gdańsku, tabela: Dekanat Gdańsk-Śródmieście]]). <br/><br/>
 
Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym  kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii  [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| św. Mikołaja]], św. Ducha (kościół NMP) i  [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | św. Ignacego]] (zob. [[PARAFIE KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W GDAŃSKU | parafie kościoła katolickiego w Gdańsku, tabela: Dekanat Gdańsk-Śródmieście]]). <br/><br/>
Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele bł. (od marca 1982 kanonizowanego) Maksymiliana Kolbego na Suchaninie. Oprócz organizowania, przy współpracy wikariuszy, życia parafialnego, zabiegał o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Zmarł na zawał serca, pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalny nr 5, Łostowickim]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele bł. (od marca 1982 kanonizowanego) Maksymiliana Kolbego na Suchaninie. Oprócz organizowania, przy współpracy wikariuszy, życia parafialnego, zabiegał o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Zmarł na zawał serca, pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim (Cmentarz Komunalny nr 5)]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 13:14, 4 lip 2021

Herbert Scharmach (stoi z lewej), 1973/1974

HERBERT SCHARMACH (30 V 1941 Chojnice – 14 XII 1985 Gdańsk), proboszcz kościoła św. Piotra i Pawła i kościoła św. Maksymiliana Kolbe. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 VI 1967 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) z rąk bp. Edmunda Nowickiego. Od 1 VII 1967 do 1969 wikariusz w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pruszczu Gdańskim.

1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów).

Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii św. Mikołaja, św. Ducha (kościół NMP) i św. Ignacego (zob. parafie kościoła katolickiego w Gdańsku, tabela: Dekanat Gdańsk-Śródmieście).

Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele bł. (od marca 1982 kanonizowanego) Maksymiliana Kolbego na Suchaninie. Oprócz organizowania, przy współpracy wikariuszy, życia parafialnego, zabiegał o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Zmarł na zawał serca, pochowany na cmentarzu Łostowickim (Cmentarz Komunalny nr 5). JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania