RHODE JOHANN FRIEDRICH, organmistrz, fortepianmistrz
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''JOHANN FRIEDRICH RHODE''' (Rohde; 29 IV 1725 Pruszcz Gdański – 27 IX 1770 Gdańsk), organmistrz, fortepianmistrz. Syn Johanna Friedricha Rhodego, organisty i nauczyciela w Pruszczu Gdańskim i Elisabeth z domu Müller (zmarli przed 1761). Prawdopodobnie uczeń [[HILDEBRANDT ANDREAS | Andreasa Hildebrandta]]. W 1749 pracował jako czeladnik Christopha Heinricha Obucha (1713–1787) w Morągu, pomagając przy budowie organów w Zalewie.<br/><br/> | '''JOHANN FRIEDRICH RHODE''' (Rohde; 29 IV 1725 Pruszcz Gdański – 27 IX 1770 Gdańsk), organmistrz, fortepianmistrz. Syn Johanna Friedricha Rhodego, organisty i nauczyciela w Pruszczu Gdańskim i Elisabeth z domu Müller (zmarli przed 1761). Prawdopodobnie uczeń [[HILDEBRANDT ANDREAS | Andreasa Hildebrandta]]. W 1749 pracował jako czeladnik Christopha Heinricha Obucha (1713–1787) w Morągu, pomagając przy budowie organów w Zalewie.<br/><br/> | ||
Od około 1755 do 1769 prowadził pracownię w Gdańsku, w 1763 przy Röpergasse (ul. Powroźnicza). Zbudował organy w gdańskich kościołach: [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | św. Jana]] (1760–1761), [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | św. Piotra i Pawła]] (1767–1769, odbiór 1 i 21 III 1769), w 1768 w Kaplicy Anglikańskiej przy ul. św. Ducha, przed 1767 w Oruni. W 1768 oferował małe organy szafkowe (pozytyw) z głosami: flet kryty 8’, flet mały 4’, kwinta 3’, oktawa 1’, mikstura 1’, kotły i tremulant. Dwa jego fortepiany stołowe odnotowano w Elblągu w 1928. Jego uczniem był [[PASCHKE GOTTLIEB | Gottlieb Paschke]]. <br/><br/> | Od około 1755 do 1769 prowadził pracownię w Gdańsku, w 1763 przy Röpergasse (ul. Powroźnicza). Zbudował organy w gdańskich kościołach: [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | św. Jana]] (1760–1761), [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | św. Piotra i Pawła]] (1767–1769, odbiór 1 i 21 III 1769), w 1768 w Kaplicy Anglikańskiej przy ul. św. Ducha, przed 1767 w Oruni. W 1768 oferował małe organy szafkowe (pozytyw) z głosami: flet kryty 8’, flet mały 4’, kwinta 3’, oktawa 1’, mikstura 1’, kotły i tremulant. Dwa jego fortepiany stołowe odnotowano w Elblągu w 1928. Jego uczniem był [[PASCHKE GOTTLIEB | Gottlieb Paschke]]. <br/><br/> | ||
| − | Ożeniony w 1761 z Anną Marią (pochowana 26 IV 1768), miał czworo dzieci, między innymi Dorotheę (pochowana 26 VI 1765) i Michaela (1765 – pochowany 13 IV 1766). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Ożeniony w 1761 z Anną Marią (pochowana 26 IV 1768), miał czworo dzieci, między innymi Dorotheę (pochowana 26 VI 1765) i Michaela (1765 – pochowany 13 IV 1766). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,43/158, Bl. 238v.<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,43/158, Bl. 238v.<br/> | ||
Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 216. | Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 216. | ||
Wersja z 14:29, 5 lip 2022
JOHANN FRIEDRICH RHODE (Rohde; 29 IV 1725 Pruszcz Gdański – 27 IX 1770 Gdańsk), organmistrz, fortepianmistrz. Syn Johanna Friedricha Rhodego, organisty i nauczyciela w Pruszczu Gdańskim i Elisabeth z domu Müller (zmarli przed 1761). Prawdopodobnie uczeń Andreasa Hildebrandta. W 1749 pracował jako czeladnik Christopha Heinricha Obucha (1713–1787) w Morągu, pomagając przy budowie organów w Zalewie.
Od około 1755 do 1769 prowadził pracownię w Gdańsku, w 1763 przy Röpergasse (ul. Powroźnicza). Zbudował organy w gdańskich kościołach: św. Jana (1760–1761), św. Piotra i Pawła (1767–1769, odbiór 1 i 21 III 1769), w 1768 w Kaplicy Anglikańskiej przy ul. św. Ducha, przed 1767 w Oruni. W 1768 oferował małe organy szafkowe (pozytyw) z głosami: flet kryty 8’, flet mały 4’, kwinta 3’, oktawa 1’, mikstura 1’, kotły i tremulant. Dwa jego fortepiany stołowe odnotowano w Elblągu w 1928. Jego uczniem był Gottlieb Paschke.
Ożeniony w 1761 z Anną Marią (pochowana 26 IV 1768), miał czworo dzieci, między innymi Dorotheę (pochowana 26 VI 1765) i Michaela (1765 – pochowany 13 IV 1766).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,43/158, Bl. 238v.
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 216.
