POMIERSKI JAN KANTY, lekarz, działacz gdańskiej Polonii
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JAN KANTY POMIERSKI''' (30 X 1855 Nowa Cerkiew koło Pelplina – 7 III 1926 Gdańsk), lekarz, działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny właścicieli niewielkiego folwarku, syn Jana i Barbary z domu Kozłowskiej. Do 1878 uczył się w gimnazjum w Chełmnie (nie uzyskał matury), studiował stomatologię (na tym kierunku matury nie wymagano) na uniwersytecie we Wrocławiu (sześć semestrów) i w Królewcu (dwa semestry). Potwierdzenie praw wykonywania zawodu lekarza dentysty otrzymał 17 V 1897, od 1921 doktor (obrona na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Królewcu).<br/><br/> | + | '''JAN KANTY POMIERSKI''' (30 X 1855 Nowa Cerkiew koło Pelplina – 7 III 1926 Gdańsk), lekarz, działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny właścicieli niewielkiego folwarku, syn Jana i poślubionej w 1844 Barbary z domu Kozłowskiej. Do 1878 uczył się w gimnazjum w Chełmnie (nie uzyskał matury), studiował stomatologię (na tym kierunku matury nie wymagano) na uniwersytecie we Wrocławiu (sześć semestrów) i w Królewcu (dwa semestry). Potwierdzenie praw wykonywania zawodu lekarza dentysty otrzymał 17 V 1897, od 1921 doktor (obrona na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Królewcu).<br/><br/> |
W Gdańsku od 1905; prowadził prywatną praktykę przy Langgasse 65 (ul. Długa) i następnie pod nr. 74. Działał aktywnie w Polonii gdańskiej. W 1920 wiceprezes utworzonej Rady Opiekuńczej okręgu gdańskiego, w 1922 współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (TPNiS), do 1925 jego prezes; nadał Towarzystwu wysoki poziom organizacyjny. W 1924 członek założonego w lutym tegoż roku przez [[PANECKI WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Władysława Paneckiego]] „Klubu Polskiego”, skupiającego gdańską inteligencję polskiego pochodzenia, członek [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]].<br/><br/> | W Gdańsku od 1905; prowadził prywatną praktykę przy Langgasse 65 (ul. Długa) i następnie pod nr. 74. Działał aktywnie w Polonii gdańskiej. W 1920 wiceprezes utworzonej Rady Opiekuńczej okręgu gdańskiego, w 1922 współzałożyciel [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (TPNiS), do 1925 jego prezes; nadał Towarzystwu wysoki poziom organizacyjny. W 1924 członek założonego w lutym tegoż roku przez [[PANECKI WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Władysława Paneckiego]] „Klubu Polskiego”, skupiającego gdańską inteligencję polskiego pochodzenia, członek [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]].<br/><br/> | ||
Od 1925 jako prezes TPNiS zasiadał w Radzie Głównej Związku Towarzystw Polskich w II Wolnym Mieście Gdańsku, utworzonej przez Gminę Polską w celu koordynacji pracy polskich organizacji na terenie Gdańska. Pod koniec życia zatrudniony jako dentysta przez gdańską [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcję Kolei]], pracował w Tczewie. Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]], pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Mikołaja]]. <br/><br/> | Od 1925 jako prezes TPNiS zasiadał w Radzie Głównej Związku Towarzystw Polskich w II Wolnym Mieście Gdańsku, utworzonej przez Gminę Polską w celu koordynacji pracy polskich organizacji na terenie Gdańska. Pod koniec życia zatrudniony jako dentysta przez gdańską [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcję Kolei]], pracował w Tczewie. Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]], pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Mikołaja]]. <br/><br/> | ||
| − | Żona Maria z domu Oświęcimska przed 1914 prowadziła w Sopocie pensjonat "Villa Maria", była działaczką Towarzystwa Polek, w 1920 została zastępczynią przewodniczącej (prezeski) gdańskiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża Janiny Wybickiej (żony [[WYBICKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii | Józefa Wybickiego]]). Zginęła w Gdańsku 27 III 1926 w wypadku drogowym, potrącona przez samochód na Wielkiej Alei (al. Zwycięstwa), naprzeciw kawiarni "Konetzko" (wracając z odwiedzin mężowskiego grobu). Córka Melania w 1920 po kursie Polskiego Czerwonego Krzyża pracowała w lazaretach wojskowych w Poznaniu i Bydgoszczy, była działaczką gdańskiego oddziału PCK. <br/><br/> {{author: BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żona Maria z domu Oświęcimska przed 1914 prowadziła w Sopocie pensjonat "Villa Maria", była działaczką Towarzystwa Polek, w 1920 została zastępczynią przewodniczącej (prezeski zaeządu) gdańskiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża Janiny Wybickiej (żony [[WYBICKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii | Józefa Wybickiego]]). Zginęła w Gdańsku 27 III 1926 w wypadku drogowym, potrącona przez samochód na Wielkiej Alei (al. Zwycięstwa), naprzeciw kawiarni "Konetzko" (wracając z odwiedzin mężowskiego grobu). Córka Melania w 1920 po kursie Polskiego Czerwonego Krzyża pracowała w lazaretach wojskowych w Poznaniu i Bydgoszczy, była działaczką gdańskiego oddziału PCK. <br/><br/> {{author: BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 20:22, 25 mar 2023
JAN KANTY POMIERSKI (30 X 1855 Nowa Cerkiew koło Pelplina – 7 III 1926 Gdańsk), lekarz, działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny właścicieli niewielkiego folwarku, syn Jana i poślubionej w 1844 Barbary z domu Kozłowskiej. Do 1878 uczył się w gimnazjum w Chełmnie (nie uzyskał matury), studiował stomatologię (na tym kierunku matury nie wymagano) na uniwersytecie we Wrocławiu (sześć semestrów) i w Królewcu (dwa semestry). Potwierdzenie praw wykonywania zawodu lekarza dentysty otrzymał 17 V 1897, od 1921 doktor (obrona na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Królewcu).
W Gdańsku od 1905; prowadził prywatną praktykę przy Langgasse 65 (ul. Długa) i następnie pod nr. 74. Działał aktywnie w Polonii gdańskiej. W 1920 wiceprezes utworzonej Rady Opiekuńczej okręgu gdańskiego, w 1922 współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (TPNiS), do 1925 jego prezes; nadał Towarzystwu wysoki poziom organizacyjny. W 1924 członek założonego w lutym tegoż roku przez Władysława Paneckiego „Klubu Polskiego”, skupiającego gdańską inteligencję polskiego pochodzenia, członek Gminy Polskiej.
Od 1925 jako prezes TPNiS zasiadał w Radzie Głównej Związku Towarzystw Polskich w II Wolnym Mieście Gdańsku, utworzonej przez Gminę Polską w celu koordynacji pracy polskich organizacji na terenie Gdańska. Pod koniec życia zatrudniony jako dentysta przez gdańską Dyrekcję Kolei, pracował w Tczewie. Zmarł w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu, pochowany na cmentarzu św. Mikołaja.
Żona Maria z domu Oświęcimska przed 1914 prowadziła w Sopocie pensjonat "Villa Maria", była działaczką Towarzystwa Polek, w 1920 została zastępczynią przewodniczącej (prezeski zaeządu) gdańskiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża Janiny Wybickiej (żony Józefa Wybickiego). Zginęła w Gdańsku 27 III 1926 w wypadku drogowym, potrącona przez samochód na Wielkiej Alei (al. Zwycięstwa), naprzeciw kawiarni "Konetzko" (wracając z odwiedzin mężowskiego grobu). Córka Melania w 1920 po kursie Polskiego Czerwonego Krzyża pracowała w lazaretach wojskowych w Poznaniu i Bydgoszczy, była działaczką gdańskiego oddziału PCK.
