ORDYNKI
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ORDYNKI.''' W 1526 | + | '''ORDYNKI.''' W 1526 król polski Zygmunt I Stary powołał gdańską [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]] (Szeroką Radę) składającą się z trzech ordynków: I (rada miejska właściwa), II ([[ŁAWA MIEJSKA | ława miejska]]) i III (pospólstwo; [[TRZECI ORDYNEK | Trzeci Ordynek]]). Do kompetencji Szerokiej Rady należały najważniejsze sprawy wewnętrzne i zewnętrzne natury politycznej, wojskowej, społecznej, gospodarczej, oświatowej, wyznaniowej itd. Do podejmowania uchwał konieczna była zgoda I i II ordynku oraz co najmniej dwóch [[KWARTAŁY | kwartałów]] Trzeciego Ordynku. Ordynki obradowały osobno, stanowisko każdego przedstawiano w tzw. recesie (protokole; [[RECESY | recesy]]). Spośród członków ordynków powoływano stałe lub doraźne komisje i deputacje, które nadzorowały działalność niektórych urzędów oraz zajmowały się określonymi problemami życia miejskiego, na przykład opłatami, podatkami, posiadłościami wiejskimi; kwestiami handlu, rzemiosła, cechami, żeglugi, zapasów zbożowych, portu, obronności, porządku publicznego; pożyczkami, loteriami. Liczba komisji i deputacji jest nieznana. W tej formie przestała istnieć w 1814. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 10:02, 16 paź 2022
ORDYNKI. W 1526 król polski Zygmunt I Stary powołał gdańską Radę Miejską (Szeroką Radę) składającą się z trzech ordynków: I (rada miejska właściwa), II ( ława miejska) i III (pospólstwo; Trzeci Ordynek). Do kompetencji Szerokiej Rady należały najważniejsze sprawy wewnętrzne i zewnętrzne natury politycznej, wojskowej, społecznej, gospodarczej, oświatowej, wyznaniowej itd. Do podejmowania uchwał konieczna była zgoda I i II ordynku oraz co najmniej dwóch kwartałów Trzeciego Ordynku. Ordynki obradowały osobno, stanowisko każdego przedstawiano w tzw. recesie (protokole; recesy). Spośród członków ordynków powoływano stałe lub doraźne komisje i deputacje, które nadzorowały działalność niektórych urzędów oraz zajmowały się określonymi problemami życia miejskiego, na przykład opłatami, podatkami, posiadłościami wiejskimi; kwestiami handlu, rzemiosła, cechami, żeglugi, zapasów zbożowych, portu, obronności, porządku publicznego; pożyczkami, loteriami. Liczba komisji i deputacji jest nieznana. W tej formie przestała istnieć w 1814.
