OPITZ MARTIN von BOBERFELD, poeta, tłumacz
(wstawienie ilustracji (e-mail z 30.01.2019)) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:Karta tytułowa napisanego przez Martina Opitza panegiryku na cześć króla Władysława IV, 1636.JPG|thumb|Karta tytułowa napisanego przez Martina Opitza panegiryku na cześć króla Władysława IV, 1636]] | [[File:Karta tytułowa napisanego przez Martina Opitza panegiryku na cześć króla Władysława IV, 1636.JPG|thumb|Karta tytułowa napisanego przez Martina Opitza panegiryku na cześć króla Władysława IV, 1636]] | ||
− | '''MARTIN OPITZ von BOBERFELD''' (23 XII 1597 Bolesławiec – 20 VIII 1639 Gdańsk), poeta, tłumacz, obrońca czystości języka niemieckiego i rzecznik literatury uprawianej w języku narodowym. Autor pierwszej poetyki w języku niemieckim ''Buch von der deutschen Poeterey'' (1624), twórca libretta do pierwszej niemieckiej opery ''Daphne'' (1627, przeróbka z włoskiego). Publikował zbiory wierszy religijnych, miłosnych i okolicznościowych, wypowiadał się w takich formach jak poemat, pieśń, sielanka, oda, epigram, sonet; tłumaczył i parafrazował liryki autorów włoskich, francuskich i holenderskich. Tłumaczył ''Psalmy Dawida'', dzieła Sofoklesa, Seneki, Johna Barclaya. Związany głównie ze Śląskiem, odbywał liczne podróże (Jutlandia, Siedmiogród), w latach 1635–1636 przebywał w Toruniu, od końca roku 1636 w Gdańsku, gdzie w służbie króla polskiego Władysława IV zajmował się sprawami szwedzkimi i polityką celną. W roku 1637 otrzymał nominację na historiografa królewskiego, od 1638 sekretarz królewski. W Gdańsku, skąd wyjeżdżał do Warszawy i Królewca, opublikował przekład ''Antygony'' Sofoklesa (1636), rozprawę o Sarmacji i Sarmatach ''Variarum lectionum liber, in quo praecipue Sarmatica'' (1637), panegiryk na cześć króla Władysława IV ''Lobgedicht an die Königliche Majestät zu Polen und Schweden'' (1636), wydany jednocześnie w trzech oficynach wydawniczych: | + | '''MARTIN OPITZ von BOBERFELD''' (23 XII 1597 Bolesławiec – 20 VIII 1639 Gdańsk), poeta, tłumacz, obrońca czystości języka niemieckiego i rzecznik literatury uprawianej w języku narodowym. Autor pierwszej poetyki w języku niemieckim ''Buch von der deutschen Poeterey'' (1624), twórca libretta do pierwszej niemieckiej opery ''Daphne'' (1627, przeróbka z włoskiego).<br/><br/> |
+ | Publikował zbiory wierszy religijnych, miłosnych i okolicznościowych, wypowiadał się w takich formach jak poemat, pieśń, sielanka, oda, epigram, sonet; tłumaczył i parafrazował liryki autorów włoskich, francuskich i holenderskich. Tłumaczył ''Psalmy Dawida'', dzieła Sofoklesa, Seneki, Johna Barclaya. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | Związany głównie ze Śląskiem, odbywał liczne podróże (Jutlandia, Siedmiogród), w latach 1635–1636 przebywał w Toruniu, od końca roku 1636 w Gdańsku, gdzie w służbie króla polskiego Władysława IV zajmował się sprawami szwedzkimi i polityką celną. W roku 1637 otrzymał nominację na historiografa królewskiego, od 1638 sekretarz królewski. W Gdańsku, skąd wyjeżdżał do Warszawy i Królewca, opublikował przekład ''Antygony'' Sofoklesa (1636), rozprawę o Sarmacji i Sarmatach ''Variarum lectionum liber, in quo praecipue Sarmatica'' (1637), panegiryk na cześć króla Władysława IV ''Lobgedicht an die Königliche Majestät zu Polen und Schweden'' (1636), wydany jednocześnie w trzech oficynach wydawniczych: [[HÜNEFELD ANDREAS | Andreasa Hünefelda]] w Gdańsku, W. Funcka w Lesznie i F. Schnellboltza w Toruniu. Na cześć tego władcy napisał także łacińską mowę pochwalną (1637).<br/><br/> | ||
+ | Zmarł w Gdańsku podczas zarazy, pochowany 22 sierpnia w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. W posadzce nawy północnej tego kościoła znajduje się kamienna tablica pamiątkowa ufundowana w roku 1873, z wyrytymi słowami ''Dem Dichter seine Landsleute''. Jego imię do 1945 nosiła obecna ul. Orzeszkowej. Od roku 2010 przyznawana jest Nagroda Miasta Gdańska za Promocję Kultury Miasta Gdańska im. Marcina Opitza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:29, 9 mar 2021
MARTIN OPITZ von BOBERFELD (23 XII 1597 Bolesławiec – 20 VIII 1639 Gdańsk), poeta, tłumacz, obrońca czystości języka niemieckiego i rzecznik literatury uprawianej w języku narodowym. Autor pierwszej poetyki w języku niemieckim Buch von der deutschen Poeterey (1624), twórca libretta do pierwszej niemieckiej opery Daphne (1627, przeróbka z włoskiego).
Publikował zbiory wierszy religijnych, miłosnych i okolicznościowych, wypowiadał się w takich formach jak poemat, pieśń, sielanka, oda, epigram, sonet; tłumaczył i parafrazował liryki autorów włoskich, francuskich i holenderskich. Tłumaczył Psalmy Dawida, dzieła Sofoklesa, Seneki, Johna Barclaya.
Związany głównie ze Śląskiem, odbywał liczne podróże (Jutlandia, Siedmiogród), w latach 1635–1636 przebywał w Toruniu, od końca roku 1636 w Gdańsku, gdzie w służbie króla polskiego Władysława IV zajmował się sprawami szwedzkimi i polityką celną. W roku 1637 otrzymał nominację na historiografa królewskiego, od 1638 sekretarz królewski. W Gdańsku, skąd wyjeżdżał do Warszawy i Królewca, opublikował przekład Antygony Sofoklesa (1636), rozprawę o Sarmacji i Sarmatach Variarum lectionum liber, in quo praecipue Sarmatica (1637), panegiryk na cześć króla Władysława IV Lobgedicht an die Königliche Majestät zu Polen und Schweden (1636), wydany jednocześnie w trzech oficynach wydawniczych: Andreasa Hünefelda w Gdańsku, W. Funcka w Lesznie i F. Schnellboltza w Toruniu. Na cześć tego władcy napisał także łacińską mowę pochwalną (1637).
Zmarł w Gdańsku podczas zarazy, pochowany 22 sierpnia w kościele Najświętszej Marii Panny. W posadzce nawy północnej tego kościoła znajduje się kamienna tablica pamiątkowa ufundowana w roku 1873, z wyrytymi słowami Dem Dichter seine Landsleute. Jego imię do 1945 nosiła obecna ul. Orzeszkowej. Od roku 2010 przyznawana jest Nagroda Miasta Gdańska za Promocję Kultury Miasta Gdańska im. Marcina Opitza ( nagrody miasta Gdańska).