MICKIEWICZÓWNA DE LARZAC HALINA, artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 14:01, 28 sty 2023

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Katarzyna Iga Gawęcka, Halina Mickiewiczówna. Ciepło głosu i serca. Biografia, 2022

HALINA MICKIEWICZÓWNA de LARZAC (7 XI 1923 Stołpce, obecna Białoruś – 19 XI 2001 Gdańsk), artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog. Od 1941 pobierała naukę śpiewu u Ady Sari; debiutowała w 1943, koncertując w Warszawie w kawiarniach artystycznych oraz podczas koncertów organizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą Generalnej Guberni. Po 1945 występowała w Polskim Radiu, na estradach polskich oraz w ZSRR, NRD, Rumunii. Od 1946 solistka Opery Warszawskiej: wybitne kreacje między innymi Rozyny w Cyruliku sewilskim Rossiniego i Konstancji w Uprowadzeniu z seraju Mozarta. Liczne nagrania dla Polskiego Radia i wiele płyt w Polskich Nagraniach.

Od 1961 nauczycielka w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku, w 1966 współorganizator i pedagog w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, w latach 1972–2001 starszy wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej ( Akademia Muzyczna). W 2022 ukazała sie poświęcona jej monografia Katarzyny Igi Gawęckiej, Halina Mickiewiczówna. Ciepło głosu i serca. Biografia. AZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania