MICKIEWICZÓWNA DE LARZAC HALINA, artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''HALINA MICKIEWICZÓWNA de LARZAC''' (7 XI 1923 Stołpce, obecna Białoruś – 19 XI 2001 Gdańsk), artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog. Od 1941 | + | [[File: Halina_Mickiewiczówna.jpg |thumb| Katarzyna Iga Gawęcka, ''Halina Mickiewiczówna. Ciepło głosu i serca. Biografia'', 2022]] |
+ | '''HALINA MICKIEWICZÓWNA de LARZAC''' (7 XI 1923 Stołpce, obecna Białoruś – 19 XI 2001 Gdańsk), artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog. Od 1941 pobierała naukę śpiewu u Ady Sari; debiutowała w 1943, koncertując w Warszawie w kawiarniach artystycznych oraz podczas koncertów organizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą Generalnej Guberni. Po 1945 występowała w Polskim Radiu, na estradach polskich oraz w ZSRR, NRD, Rumunii. Od 1946 solistka Opery Warszawskiej: wybitne kreacje między innymi Rozyny w ''Cyruliku sewilskim'' Rossiniego i Konstancji w ''Uprowadzeniu z seraju'' Mozarta. Liczne nagrania dla Polskiego Radia i wiele płyt w Polskich Nagraniach. <br/><br/> | ||
+ | Od 1961 nauczycielka w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku, w 1966 współorganizator i pedagog w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, w latach 1972–2001 starszy wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]). W 2022 ukazała sie poświęcona jej monografia Katarzyny Igi Gawęckiej, ''Halina Mickiewiczówna. Ciepło głosu i serca. Biografia''. {{author: AZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:01, 28 sty 2023
HALINA MICKIEWICZÓWNA de LARZAC (7 XI 1923 Stołpce, obecna Białoruś – 19 XI 2001 Gdańsk), artystka muzyk, śpiewaczka, pedagog. Od 1941 pobierała naukę śpiewu u Ady Sari; debiutowała w 1943, koncertując w Warszawie w kawiarniach artystycznych oraz podczas koncertów organizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą Generalnej Guberni. Po 1945 występowała w Polskim Radiu, na estradach polskich oraz w ZSRR, NRD, Rumunii. Od 1946 solistka Opery Warszawskiej: wybitne kreacje między innymi Rozyny w Cyruliku sewilskim Rossiniego i Konstancji w Uprowadzeniu z seraju Mozarta. Liczne nagrania dla Polskiego Radia i wiele płyt w Polskich Nagraniach.
Od 1961 nauczycielka w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku, w 1966 współorganizator i pedagog w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, w latach 1972–2001 starszy wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej ( Akademia Muzyczna). W 2022 ukazała sie poświęcona jej monografia Katarzyny Igi Gawęckiej, Halina Mickiewiczówna. Ciepło głosu i serca. Biografia.