MEINERTZ JOHANN, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN MEINERTZ (Meinert; zm. 1709 Gdańsk), złotnik. W latach 1678–1679 był czeladnikiem w warsztacie Gottfrieda Schuberta. Pracę mistrzowską wykonał u Adama Freymanna w 1680 roku. W 1692 pełnił funkcję kompana w gdańskim cechu złotników, starszego cechu – w 1693 roku. Jego żoną była Lucia Detloff, córka złotnika Daniela Detloffa.
Używał znaku warsztatowego z monogramem JM z kropką w polu w kształcie serca (dawniej mylnie wiązanego z Melcherem Jaskem). W jego dorobku wyróżnia się ponad dwadzieścia kufli dekorowanych scenami z życia proroka Eliasza, alegoriami cnót oraz personifikacjami zmysłów. Ponadto srebra sakralne: kielich (Żarnowiec), puszki eucharystyczne ( Muzeum Narodowe w Gdańsku, Nowa Cerkiew), monstrancja (Lubieszewo), krzyż (Piaseczno), dzbany liturgiczne (Muzeum Narodowe w Gdańsku, dawniej Gnojewo).
Zob. też złotnictwo.
