MEINERTZ JOHANN, złotnik
(dodanie logotypów) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 1.02.2019)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Johann_Meinertz.JPG|thumb|Johann Meinertz, Cyborium (puszka eucharystyczna), około 1680-1690]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
Wersja z 09:32, 1 lut 2019
JOHANN MEINERTZ (Meinert; zm. 1709 Gdańsk), złotnik. W latach 1678–1679 był czeladnikiem w warsztacie Gottfrieda Schuberta. Pracę mistrzowską wykonał u Adama Freymanna w 1680 roku. W 1692 pełnił funkcję kompana w gdańskim cechu złotników, starszego cechu – w 1693 roku. Jego żoną była Lucia Detloff, córka złotnika Daniela Detloffa.
Używał znaku warsztatowego z monogramem JM z kropką w polu w kształcie serca (dawniej mylnie wiązanego z Melcherem Jaskem). W jego dorobku wyróżnia się ponad dwadzieścia kufli dekorowanych scenami z życia proroka Eliasza, alegoriami cnót oraz personifikacjami zmysłów. Ponadto srebra sakralne: kielich (Żarnowiec), puszki eucharystyczne ( Muzeum Narodowe w Gdańsku, Nowa Cerkiew), monstrancja (Lubieszewo), krzyż (Piaseczno), dzbany liturgiczne (Muzeum Narodowe w Gdańsku, dawniej Gnojewo).
Zob. też złotnictwo.
