LORENZ HANS, radny, rektor Technische Hochschule Danzig
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Hans_Lorenz.jpeg |thumb| Hans Lorenz]] | [[File: Hans_Lorenz.jpeg |thumb| Hans Lorenz]] | ||
| − | '''HANS LORENZ''' (24 III 1865 Wilsdruff, Saksonia – 4 VII 1940 Sistrans, Tyrol), mechanik, rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. | + | '''HANS LORENZ''' (24 III 1865 Wilsdruff, Saksonia – 4 VII 1940 Sistrans, Tyrol), inżynier, mechanik, matematyk, fizyk, rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn starszego nauczyciela z Lipska, Friedricha Augusta (1829–1899) i Helene Margarethe (1843–1902), córki właściciela drukarni w Bäumenheim bei Donauwörth (Szwabia) Heinricha Kinkichta. Brat Rudolfa (1880–1947), kierownika wydziału w fabryce lokomotyw Friedrich Krupp AG.<br/><br/> |
| − | Od 1904 profesor zwyczajny mechaniki na THD, 1 VII 1915 – 30 VI 1917 rektor | + | Po ukończeniu gimnazjum realnego w Lipsku, w latach 1885–1890 studiował w Technische Hochschule w Dreźnie u Gustava Zeunera (1828–1907). Do 1894 inżynier w przedsiębiorstwach przemysłowych, konsultant ds. chłodnictwa, następnie w Monachium inżynier ogólny. Od 1894 doktor tamże, na podstawie pracy o termodynamicznych ograniczeniach procesu chłodzenia, w 1895 założyciel czasopisma „Zeitschrift für die gesamte Kälte-Industrie” („Magazyn dla branży chłodniczej”). Od 1896 profesor tytularny fizyki stosowanej na uniwersytecie w Halle; od 1900 na uniwersytecie w Getyndze, gdzie był dyrektorem Instytutu Fizyki Technicznej. Tajny radca rządowy (Geheimer Regierungsrat).<br/><br/> |
| + | Od 1904 profesor zwyczajny mechaniki na THD, 1 VII 1915 – 30 VI 1917 rektor. W latach 1907–1909 i 1917–1919 członek Rady Miejskiej. W 1919 doktor honoris causa Technische Hochschule w Brunszwiku; honorowy obywatel Technische Hochschule w Karlsruhe, członek honorowy Niemieckiego Związku Technologii Niskich Temperatur.<br/><br/> | ||
| + | Jego badania obejmowały matematykę i fizykę niskich temperatur, wytrzymałość materiałów, drgania, hydrodynamikę, balistykę, a nawet astrofizykę. Pracował także nad turbinami, choć ich modele matematyczne były kwestionowane przez konkurenta, urodzonego we Lwowie austriackiego matematyka Richarda von Misesa (1883–1953). Autor m.in. podręczników akademickich (m.in. ''Einführung in die Elemente der höheren Mathematik und Mechanik. Für den Schulgebrauch und zum Selbstunterricht'' (''Wprowadzenie do elementów wyższej matematyki i mechaniki. Do użytku szkolnego i do samodzielnej nauki'') München 1923)) oraz szeroko dyskutowanych monografii (m.in. ''Neue Theorie und Berechnung der Kreiselräder'' (''Nowa teoria i obliczanie kół żyroskopowych'') 1906), ''Das Verhalten fester Körper im Fließbereich'' (''Zachowanie ciał stałych w strefie przepływu'') 1922).<br/><br/> | ||
| + | W Gdańsku przed I wojną światową mieszkał przy Am Johannisberg 7 (ul. Sobótki). Od 1935 na emeryturze, początkowo przeniósł się do w Monachium, następnie do Sistrans. Od 1893 żonaty z Johanną (1869–1956), córką fabrykanta Georga Meya i Eleonore Drossbach, ojciec syna i córki. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | ''Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904-1945'', Hannover 1979, s. 147–148.<br/> | ||
| + | Mayr Otto, ''Lorenz Hans'' w: Neue Deutsche Biographie, t. 15, 1987, s. 177. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:55, 10 paź 2023
HANS LORENZ (24 III 1865 Wilsdruff, Saksonia – 4 VII 1940 Sistrans, Tyrol), inżynier, mechanik, matematyk, fizyk, rektor Technische Hochschule Danzig (THD), radny Gdańska. Syn starszego nauczyciela z Lipska, Friedricha Augusta (1829–1899) i Helene Margarethe (1843–1902), córki właściciela drukarni w Bäumenheim bei Donauwörth (Szwabia) Heinricha Kinkichta. Brat Rudolfa (1880–1947), kierownika wydziału w fabryce lokomotyw Friedrich Krupp AG.
Po ukończeniu gimnazjum realnego w Lipsku, w latach 1885–1890 studiował w Technische Hochschule w Dreźnie u Gustava Zeunera (1828–1907). Do 1894 inżynier w przedsiębiorstwach przemysłowych, konsultant ds. chłodnictwa, następnie w Monachium inżynier ogólny. Od 1894 doktor tamże, na podstawie pracy o termodynamicznych ograniczeniach procesu chłodzenia, w 1895 założyciel czasopisma „Zeitschrift für die gesamte Kälte-Industrie” („Magazyn dla branży chłodniczej”). Od 1896 profesor tytularny fizyki stosowanej na uniwersytecie w Halle; od 1900 na uniwersytecie w Getyndze, gdzie był dyrektorem Instytutu Fizyki Technicznej. Tajny radca rządowy (Geheimer Regierungsrat).
Od 1904 profesor zwyczajny mechaniki na THD, 1 VII 1915 – 30 VI 1917 rektor. W latach 1907–1909 i 1917–1919 członek Rady Miejskiej. W 1919 doktor honoris causa Technische Hochschule w Brunszwiku; honorowy obywatel Technische Hochschule w Karlsruhe, członek honorowy Niemieckiego Związku Technologii Niskich Temperatur.
Jego badania obejmowały matematykę i fizykę niskich temperatur, wytrzymałość materiałów, drgania, hydrodynamikę, balistykę, a nawet astrofizykę. Pracował także nad turbinami, choć ich modele matematyczne były kwestionowane przez konkurenta, urodzonego we Lwowie austriackiego matematyka Richarda von Misesa (1883–1953). Autor m.in. podręczników akademickich (m.in. Einführung in die Elemente der höheren Mathematik und Mechanik. Für den Schulgebrauch und zum Selbstunterricht (Wprowadzenie do elementów wyższej matematyki i mechaniki. Do użytku szkolnego i do samodzielnej nauki) München 1923)) oraz szeroko dyskutowanych monografii (m.in. Neue Theorie und Berechnung der Kreiselräder (Nowa teoria i obliczanie kół żyroskopowych) 1906), Das Verhalten fester Körper im Fließbereich (Zachowanie ciał stałych w strefie przepływu) 1922).
W Gdańsku przed I wojną światową mieszkał przy Am Johannisberg 7 (ul. Sobótki). Od 1935 na emeryturze, początkowo przeniósł się do w Monachium, następnie do Sistrans. Od 1893 żonaty z Johanną (1869–1956), córką fabrykanta Georga Meya i Eleonore Drossbach, ojciec syna i córki.
Bibliografia:
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904-1945, Hannover 1979, s. 147–148.
Mayr Otto, Lorenz Hans w: Neue Deutsche Biographie, t. 15, 1987, s. 177.
