KRAJOWY KOMITET STRAJKOWY NSZZ „SOLIDARNOŚĆ”

Aktualna wersja na dzień 09:35, 9 mar 2022

KRAJOWY KOMITET STRAJKOWY NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” (KKS, zwany też Ogólnopolskim Komitetem Strajkowym) powstał 13 XII 1981 jako pierwsza struktura władz naczelnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w stanie wojennym. Komitet utworzyli w Porcie Gdańskim następujący członkowie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" pozostający na wolności: Mirosław Krupiński (wiceprzewodniczący Komisji Krajowej, przewodniczący Zarządu Regionu Warmińsko-Mazurskiego), Eugeniusz Szumiejko (członek Prezydium Zarządu Regionu Dolny Śląsk), Jan Waszkiewicz (członek Zarządu Regionu Dolny Śląsk), Andrzej Konarski (członek Zarządu Regionu Dolny Śląsk), Aleksander Przygodziński (członek Zarządu Regionu Częstochowa). W skład Komitetu wchodził też Antoni Macierewicz (niebędący wcześniej członkiem Komisji Krajowej). Na czele KKS stanął Mirosław Krupiński.

W dniu utworzenia KKS wezwał do strajku generalnego, przedstawiając żądania zwolnienia aresztowanych i internowanych oraz odwołania stanu wojennego. Od spełnienia tych żądań KKS uzależniał zakończenie strajku generalnego. Jednocześnie apelował o zachowanie dyscypliny i spokoju, poszanowanie społecznego majątku oraz unikanie zbędnych starć z siłami porządkowymi. 15 XII 1981 KKS przeniósł siedzibę na teren Stoczni Gdańskiej, dołączyli do niego dwaj działacze Solidarności z Trójmiasta: Bronisław Szarzyński oraz Leszek Woźnicki.

Od 13 do 16 XII 1981 KKS wydawał pismo: „Komunikat” (łącznie ukazało się pięć numerów). Ponadto 17 XII 1981 ukazał się „Biuletyn Informacyjny” podpisany przez Dział Informacji KKS, w którym zamieszczono relację z przebiegu wydarzeń z 16 XII 1981 z pacyfikacji strajku w Stoczni Gdańskiej oraz manifestacji ulicznych w Gdańsku.

Działalność KKS ograniczała się praktycznie do Trójmiasta i trwała zaledwie kilka dni, przerwana została w wyniku kolejnych aresztowań jego członków: 16 XII 1981 w czasie pacyfikacji Stoczni Gdańskiej aresztowani zostali Mirosław Krupiński, Antoni Macierewicz i Jan Waszkiewicz, a 18 XII 1981 w Częstochowie Aleksander Przygodziński. Zatrzymania udało się uniknąć Eugeniuszowi Szumiejce i Andrzejowi Konarskiemu. Ten pierwszy zaapelował 19 XII 1981 w imieniu nieistniejącego już KKS o organizowanie protestów przeciwko stanowi wojennemu. Na szczeblu krajowym przez kilka kolejnych tygodni nie powstało żadne kierownictwo podziemnej „Solidarności”, aż do utworzenia 13 I 1982 Ogólnopolskiego Komitetu Oporu przez byłych członków KKS, Eugeniusza Szumiejkę i Andrzeja Konarskiego. ŁM