KLUKOWO

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

KLUKOWO (Gluckau), obecnie osiedle rolniczo-mieszkaniowe w jednostce pomocniczej Matarnia ( administracyjny podział). Centrum wsi znajdowało się między obecnymi ulicami: Radarową, Radiową i Klukowską. W 1570 roku wieś o obszarze około 400 ha, do I rozbioru Polski własność opactwa cystersów w Oliwie. W 1820 w 24 zabudowaniach mieszkało tu 185 osób, powstała też szkoła. W latach 80. XIX wieku liczyła 46 zabudowań, funkcjonował folwark z dworem, rozbudowana około roku 1870 szkoła (z mieszkaniem dla nauczyciela) i cegielnia (po 1945 nieczynna). W 1899 mieszkało tam około 500 osób. Po I wojnie światowej w granicach RP. W lasach Piaśnicy 21 XI 1939 rozstrzelano 12 polskich mieszkańców wsi, członków Związku Zachodniego, co upamiętnia pomnik Pamięci Mieszkańców Klukowa z 2003 roku przy skrzyżowaniu ulic Radiowej, Radarowej i Spadochroniarzy. W 1945 miejsce ciężkich walk niemiecko-rosyjskich, zniszczeniu uległa połowa zabudowań. Od 18 XII 1946 w zabudowaniach dworskich rozpoczęła funkcjonowanie miejscowa szkoła, od 15 III 1948 w odbudowanym gmachu dawnej szkoły. We wsi powstał PGR, 2 IX 1962 przy ul. Radarowej 26 otwarto nową SP nr 82. Wieś włączona w granice administracyjne Gdańska 1 I 1973. Część północna, obecne okolice skrzyżowania ul. Radarowej i Telewizyjnej, miejsce funkcjonującej dowodnie od XVII wieku owczarni (Glukausche Schaeferey), zwana była od XIX wieku do 1. połowy XX wieku Hasenberg (Zajęcza Góra), od czego pochodziła polska (obecnie zanikła) nazwa Zajączkowo. Przysiółkiem wsi, położonym na wschodzie, były Trzy Norty. RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania