JORCK ARCHIBALD THEODOR LEONHARD, kupiec, radny
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Archibald_Jorck.jpg |thumb| Archibald Theodor Leonhard Jorck]] | [[File:Archibald_Jorck.jpg |thumb| Archibald Theodor Leonhard Jorck]] | ||
[[File:Heinrich_Michael_Böhm.jpg |thumb| Heinrich Michael Böhm]] | [[File:Heinrich_Michael_Böhm.jpg |thumb| Heinrich Michael Böhm]] | ||
| − | '''ARCHIBALD THEODOR LEONHARD JORCK''' (9 X 1832 Gumbinnen, obecnie Gusiev, Rosja, obwód kaliningradzki – 10 X 1903 Sopot), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Pochodził z rodziny hugenotów osiadłych w XVII wieku w Prusach Wschodnich. Syn kupca Archibalda Jorcka (1791–1847). Po 1850 w Gdańsku osiedli także jego krewni: Richard Ehrengold Jorck (1827–1896) i Otto Wilhelm Jorck (1828–1916). Miał siostry bliźniaczki Berthę Marię Carolinę (24 IX 1830 Gumbinnen – 13 II 1856 Gdańsk) i Ottylię Wilhelminę (24 IX 1830 | + | '''ARCHIBALD THEODOR LEONHARD JORCK''' (9 X 1832 Gumbinnen, obecnie Gusiev, Rosja, obwód kaliningradzki – 10 X 1903 Sopot), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Pochodził z rodziny hugenotów osiadłych w XVII wieku w Prusach Wschodnich. Syn kupca Archibalda Jorcka (1791–1847). Po 1850 w Gdańsku osiedli także jego krewni: Richard Ehrengold Jorck (1827–1896) i Otto Wilhelm Jorck (1828–1916). Miał siostry bliźniaczki Berthę Marię Carolinę (24 IX 1830 Gumbinnen – 13 II 1856 Gdańsk) i Ottylię Wilhelminę (24 IX 1830 Gumbinnen – 10 X 1900 Sopot).<br/><br/> |
| − | Podjął pracę w | + | Podjął pracę w firmie „F.Böhm und Co”, zajmującej się hurtowym handlem zbożem i śledziami, założonej przez pochodzącego z Królewca Friedricha Böhma (16 XII 1803 – 11 II 1844), m.in. konsula duńskiego w Gdańsku. 14 IX 1848 syn założyciela firmy, Heinrich Michael Böhm (28 XII 1822–5 IV 1903 Sopot) (m.in. od 1853 wicekonsul duński w Gdańsku) ożenił się z jego siostrą Berthą Marią Caroliną, a po jej przedwczesnej śmierci, 2 XII 1857 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] z drugą z jego sióstr, Ottylią Wilhelminą. Dzięki tym związkom w 1862 został prokurentem firmy, następnie jej współwłaścicielem. Kantory firmy znajdowały się od 1874 w wynajmowanych pomieszczeniach na parterze kamienicy przy Hundegasse 25 (ul. Ogarna) i przy Milchkannengasse 32/33 (ul. Stągiewna), w 1892 tamże pod nr 28/29.<br/><br/> |
| − | Od 1867 należał do gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1883–1885 był członkiem Rady Miejskiej, od 1885 do 1892 | + | Od 1867 należał do gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Był administratorem Prowincjonalnej Kasy Zapomogowej, |
| − | W 1867 mieszkał we Wrzeszczu, | + | zastępcą przewodniczącego Zachodniopruskiego Wydziału Prowincjonalnego. W latach 1883–1885 był członkiem Rady Miejskiej, od 1885 do 1892 nieetatowym członkiem Zarządu Miejskiego. Zasiadał w radach nadzorczych m.in. Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędności – Związek Akcyjny) i fabryki chemicznej [[PETSCHOW OTTO ROBERT HERMANN, radny, były patron gdańskiej ulicy | Ottona Roberta Petschowa]] i [[DAVIDSOHN GUSTAV, kupiec, radny | Gustava Davidsohna]]. W początkach 1889 przeszedł na emeryturę. W latach 1873–1877 był wicekonsulem, do 1892 do smierci konsulem Królestwa Danii w Gdańsku. Od <br/><br/> |
| + | W 1867 mieszkał we Wrzeszczu (nr 10), od 1874/1876 przy Langgarten 108 (ul. Długie Ogrody), na przełomie 1896 i 1897 zamieszkał w Sopocie przy Schulstraße 110 (ul. Kościuszki), rok później w tzw. Szwedzkim Dworze (Schwedenhof) przy tej samej ulicy nr 41, który rozbudował. W 1877 otrzymał duński Order Dannebroga trzeciej klasy. Żonaty był z Rosą Fuchs. Spadkobiercą firmy został syn Alfred, drugi z synów Harald, porucznik marynarki wojennej, od 1903 mieszkał w Niemczech, syn Thilo ukoczył studia, córka Wanda była żoną kapitana marynarki wojennej Walthera Engelhardta.<br/><br/> | ||
| + | Zmarł na apopleksję. Pochowany 14 X 1903 w rodzinnym grobowcu na gdańskim [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK| starym cmentarzu Zbawiciela na Zaroślaku]], w pogrzebie brali udział m.in. nadburmistrz Gdańska [[DELBRÜCK CLEMENS GOTTLIEB, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Clemens Delbrück]], prezydent rejencji [[JAROTZKI JAROSLAW, prezydent rejencji gdańskiej | Jaroslaw von Jarotzky]], generał [[MACKENSEN AUGUST ANTON von, feldmarszałek, honorowy obywatel Gdańska | August von Mackensen]]. Po jego śmierci wdowa sprzedała Szwedzki Dwór władzom Sopotu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:19, 14 paź 2023
ARCHIBALD THEODOR LEONHARD JORCK (9 X 1832 Gumbinnen, obecnie Gusiev, Rosja, obwód kaliningradzki – 10 X 1903 Sopot), kupiec, radny Gdańska. Pochodził z rodziny hugenotów osiadłych w XVII wieku w Prusach Wschodnich. Syn kupca Archibalda Jorcka (1791–1847). Po 1850 w Gdańsku osiedli także jego krewni: Richard Ehrengold Jorck (1827–1896) i Otto Wilhelm Jorck (1828–1916). Miał siostry bliźniaczki Berthę Marię Carolinę (24 IX 1830 Gumbinnen – 13 II 1856 Gdańsk) i Ottylię Wilhelminę (24 IX 1830 Gumbinnen – 10 X 1900 Sopot).
Podjął pracę w firmie „F.Böhm und Co”, zajmującej się hurtowym handlem zbożem i śledziami, założonej przez pochodzącego z Królewca Friedricha Böhma (16 XII 1803 – 11 II 1844), m.in. konsula duńskiego w Gdańsku. 14 IX 1848 syn założyciela firmy, Heinrich Michael Böhm (28 XII 1822–5 IV 1903 Sopot) (m.in. od 1853 wicekonsul duński w Gdańsku) ożenił się z jego siostrą Berthą Marią Caroliną, a po jej przedwczesnej śmierci, 2 XII 1857 w kościele św. Piotra i Pawła z drugą z jego sióstr, Ottylią Wilhelminą. Dzięki tym związkom w 1862 został prokurentem firmy, następnie jej współwłaścicielem. Kantory firmy znajdowały się od 1874 w wynajmowanych pomieszczeniach na parterze kamienicy przy Hundegasse 25 (ul. Ogarna) i przy Milchkannengasse 32/33 (ul. Stągiewna), w 1892 tamże pod nr 28/29.
Od 1867 należał do gdańskiej Korporacji Kupców. Był administratorem Prowincjonalnej Kasy Zapomogowej,
zastępcą przewodniczącego Zachodniopruskiego Wydziału Prowincjonalnego. W latach 1883–1885 był członkiem Rady Miejskiej, od 1885 do 1892 nieetatowym członkiem Zarządu Miejskiego. Zasiadał w radach nadzorczych m.in. Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędności – Związek Akcyjny) i fabryki chemicznej Ottona Roberta Petschowa i Gustava Davidsohna. W początkach 1889 przeszedł na emeryturę. W latach 1873–1877 był wicekonsulem, do 1892 do smierci konsulem Królestwa Danii w Gdańsku. Od
W 1867 mieszkał we Wrzeszczu (nr 10), od 1874/1876 przy Langgarten 108 (ul. Długie Ogrody), na przełomie 1896 i 1897 zamieszkał w Sopocie przy Schulstraße 110 (ul. Kościuszki), rok później w tzw. Szwedzkim Dworze (Schwedenhof) przy tej samej ulicy nr 41, który rozbudował. W 1877 otrzymał duński Order Dannebroga trzeciej klasy. Żonaty był z Rosą Fuchs. Spadkobiercą firmy został syn Alfred, drugi z synów Harald, porucznik marynarki wojennej, od 1903 mieszkał w Niemczech, syn Thilo ukoczył studia, córka Wanda była żoną kapitana marynarki wojennej Walthera Engelhardta.
Zmarł na apopleksję. Pochowany 14 X 1903 w rodzinnym grobowcu na gdańskim starym cmentarzu Zbawiciela na Zaroślaku, w pogrzebie brali udział m.in. nadburmistrz Gdańska Clemens Delbrück, prezydent rejencji Jaroslaw von Jarotzky, generał August von Mackensen. Po jego śmierci wdowa sprzedała Szwedzki Dwór władzom Sopotu.
