JANTZEN SALOMON, syndyk
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Salomon__Jantzen.jpg|thumb|Salomon Jantzen, ''Gedanken von dem Eigenthum des Dantziger Hafens'', 1790 (rozprawa o porcie gdańskim)]] | [[File:Salomon__Jantzen.jpg|thumb|Salomon Jantzen, ''Gedanken von dem Eigenthum des Dantziger Hafens'', 1790 (rozprawa o porcie gdańskim)]] | ||
| − | '''SALOMON JANTZEN''' (9 IX 1723 Gdańsk – 11 V 1780 Gdańsk), [[SYNDYK MIEJSKI | syndyk miejski]]. Syn [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk) i jego piątej (od 1715) żony Eleonory Konstancji, córki rajcy Salomona Wahla (1632–1701), siostry burmistrza [[WAHL JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Wahla]]. Brat przyrodni | + | '''SALOMON JANTZEN''' (9 IX 1723 Gdańsk – 11 V 1780 Gdańsk), [[SYNDYK MIEJSKI | syndyk miejski]]. Syn [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk) i jego piątej (od 1715) żony Eleonory Konstancji, córki rajcy Salomona Wahla (1632–1701), siostry burmistrza [[WAHL JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Wahla]]. Brat przyrodni m.in. [[JANTZEN DANIEL ELERT, burgrabia gdański | Daniela Elerta Jantzena]], w 1755 [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] gdańskiego.<br/><br/> |
| − | W latach 1744–1446 odbył studia prawnicze w Jenie i w Lejdzie. Od 1755 sekretarz miejski. W okresie I rozbioru Polski (1772) brał czynny udział w działaniach przeciw poczynaniom państwa pruskiego, np. werbunkowi żołnierzy do wojska pruskiego na terenie Gdańska, a także próbom zawładnięcia [[PORT GDAŃSKI | portem gdańskim]]. Pruskim żądaniom dał odpowiedź w tekście ''Réflexions sur la propriété du port Danzig'', który ukazał się również w języku niemieckim w Berlinie. Od 1774 syndyk miejski.<br/><br/> | + | 3 IV 1738 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W latach 1744–1446 odbył studia prawnicze w Jenie i w Lejdzie. Od 1755 sekretarz miejski, od 17 czerwca tego roku posiadał potwierdzone kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W okresie I rozbioru Polski (1772) brał czynny udział w działaniach przeciw poczynaniom państwa pruskiego, np. werbunkowi żołnierzy do wojska pruskiego na terenie Gdańska, a także próbom zawładnięcia [[PORT GDAŃSKI | portem gdańskim]]. Pruskim żądaniom dał odpowiedź w tekście ''Réflexions sur la propriété du port Danzig'' (''Refleksje na temat własności portu w Gdańsku''), który ukazał się również w języku niemieckim w Berlinie i w uzupełnieniu ''Gedanken von dem Eigenthum des Danziger Hafens nebst Anmerkungen über die in Berlin 1773. harausgekomenen Schrift unter dem Titel. Beweise und Vertheidigung der Rechte des Königs auf dem Hafen und Zoll der Weichsel...'' (''Rozważania o własności portu gdańskiego wraz z zapiskami do tekstu opublikowanego w Berlinie w 1773 ...''). Od 1774 syndyk miejski.<br/><br/> |
| − | Od 1757 żonaty był z Elisabeth Florentiną ( | + | Od 1757 żonaty był z Elisabeth Florentiną (1722 – pogrzeb 30 III 1779), córką Aegidiusa Glagau, której pogrzeb w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) przybrał charakter pompatycznego widowiska (za trumna niesioną przez uczniów Gimnazjum Akademickiego z domu zmarłej do kościoła NMP jechało 12 żałobnych pojazdów, czemu towarzyszyła żałobna muzyka). Pochowany obok żony 23 V 1780 w kościele NMP. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 471.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 326.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 20. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:22, 16 mar 2024
SALOMON JANTZEN (9 IX 1723 Gdańsk – 11 V 1780 Gdańsk), syndyk miejski. Syn ławnika (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk) i jego piątej (od 1715) żony Eleonory Konstancji, córki rajcy Salomona Wahla (1632–1701), siostry burmistrza Johanna Wahla. Brat przyrodni m.in. Daniela Elerta Jantzena, w 1755 burgrabiego gdańskiego.
3 IV 1738 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W latach 1744–1446 odbył studia prawnicze w Jenie i w Lejdzie. Od 1755 sekretarz miejski, od 17 czerwca tego roku posiadał potwierdzone kupieckie obywatelstwo Gdańska jako jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W okresie I rozbioru Polski (1772) brał czynny udział w działaniach przeciw poczynaniom państwa pruskiego, np. werbunkowi żołnierzy do wojska pruskiego na terenie Gdańska, a także próbom zawładnięcia portem gdańskim. Pruskim żądaniom dał odpowiedź w tekście Réflexions sur la propriété du port Danzig (Refleksje na temat własności portu w Gdańsku), który ukazał się również w języku niemieckim w Berlinie i w uzupełnieniu Gedanken von dem Eigenthum des Danziger Hafens nebst Anmerkungen über die in Berlin 1773. harausgekomenen Schrift unter dem Titel. Beweise und Vertheidigung der Rechte des Königs auf dem Hafen und Zoll der Weichsel... (Rozważania o własności portu gdańskiego wraz z zapiskami do tekstu opublikowanego w Berlinie w 1773 ...). Od 1774 syndyk miejski.
Od 1757 żonaty był z Elisabeth Florentiną (1722 – pogrzeb 30 III 1779), córką Aegidiusa Glagau, której pogrzeb w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) przybrał charakter pompatycznego widowiska (za trumna niesioną przez uczniów Gimnazjum Akademickiego z domu zmarłej do kościoła NMP jechało 12 żałobnych pojazdów, czemu towarzyszyła żałobna muzyka). Pochowany obok żony 23 V 1780 w kościele NMP.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 471.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 326.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 20.
