GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (około 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny ([[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościół św. Trójcy]]), 1719–1724 [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], 1724–1730 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], 1730–1747 [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji. {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''DANIEL MAGNUS GRONAU''' (około 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny ([[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościół św. Trójcy]]), 1719–1724 [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], 1724–1730 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], 1730–1747 [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji. {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:40, 3 lip 2014
DANIEL MAGNUS GRONAU (około 1700 – 2 II 1747 Gdańsk), organista i kompozytor. W latach 1717–1719 organista kaplicy św. Anny ( kościół św. Trójcy), 1719–1724 kościoła św. Katarzyny, 1724–1730 kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, 1730–1747 kościoła św. Jana. Według współczesnych „był to najpiękniejszy duch muzyczny, jakiego Gdańsk miał w swych murach”. Pozostawił cztery tomy utworów organowych: preludia, fugi i chorały z wariacjami. Jedyny rękopis, który dotrwał do XX wieku, zaginął w roku 1945. Zawierał m.in. cenne wskazówki dotyczące registracji, w 1927 opublikowano kilka zawartych w nim wariacji.
