GRAUN JOSEPH, skrzypek, trębacz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''JOSEPH GRAUN''' (zm. 7 IV 1807 Gdańsk), skrzypek, trębacz, waltornista, muzyk cechowy. Przybył do Gdańska z Człuchowa (Schlochau). W latach 1789–1800 pracował w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. 27 VI 1787 wystąpił w Sopocie w dworku w Stawowiu. Według Johanna Gottfrieda Hingelberga był największym lokalnym trębaczem oraz waltornistą, a koncert skrzypcowy grał z dużą łatwością na polski sposób („Spielt mit großer Fertigkeit sein Violinkonzert in der polnischen Manier”). <br/><br/> | '''JOSEPH GRAUN''' (zm. 7 IV 1807 Gdańsk), skrzypek, trębacz, waltornista, muzyk cechowy. Przybył do Gdańska z Człuchowa (Schlochau). W latach 1789–1800 pracował w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. 27 VI 1787 wystąpił w Sopocie w dworku w Stawowiu. Według Johanna Gottfrieda Hingelberga był największym lokalnym trębaczem oraz waltornistą, a koncert skrzypcowy grał z dużą łatwością na polski sposób („Spielt mit großer Fertigkeit sein Violinkonzert in der polnischen Manier”). <br/><br/> | ||
| − | Żonaty | + | Żonaty z Theresią z domu Marczynkiewicz, ich drugim dzieckiem był Simon Martin, który 23 I 1782 zwrócił się do gdańskiego [[ŁAWA MIEJSKA | sądu ławniczego]] o potwierdzenie posiadania pełni praw. {{author: DP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Wersja z 10:51, 4 gru 2021
JOSEPH GRAUN (zm. 7 IV 1807 Gdańsk), skrzypek, trębacz, waltornista, muzyk cechowy. Przybył do Gdańska z Człuchowa (Schlochau). W latach 1789–1800 pracował w kościele św. Jana. 27 VI 1787 wystąpił w Sopocie w dworku w Stawowiu. Według Johanna Gottfrieda Hingelberga był największym lokalnym trębaczem oraz waltornistą, a koncert skrzypcowy grał z dużą łatwością na polski sposób („Spielt mit großer Fertigkeit sein Violinkonzert in der polnischen Manier”).
Żonaty z Theresią z domu Marczynkiewicz, ich drugim dzieckiem był Simon Martin, który 23 I 1782 zwrócił się do gdańskiego sądu ławniczego o potwierdzenie posiadania pełni praw.
Bibliografia:
[Hingelberg Johann Gottfried], Über Danziger Musik und Musiker, Elbing 1785.
Michalak Jerzy Marian, Muzyka i widowiska w Sopocie-Stawowiu. Fakty, dygresje i znaki zapytania, „Rocznik Sopocki” 1997.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931.
