GIBSONE JOHN, armator, radny, były patron gdańskiej ulicy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:John_Gibsone.jpg|thumb|Statek pasażerski „John Gibsone” przy przystani na [[DŁUGIE POBRZEŻE | Długim Pobrzeżu]] przy [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]]]] | [[File:John_Gibsone.jpg|thumb|Statek pasażerski „John Gibsone” przy przystani na [[DŁUGIE POBRZEŻE | Długim Pobrzeżu]] przy [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]]]] | ||
| − | '''JOHN GIBSONE''' (Gibson; 3 IV 1831 Gdańsk – 16 III 1907 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[GIBSONE ALEXANDER III | Aleksandra III Gibsone’a]]. Zawodu uczył się w firmie ojca oraz w czasie pobytu w Anglii i Szkocji. Po śmierci ojca prowadził firmę hurtowego handlu zbożem Alex. Gibsone oraz firmę armatorską Danziger Schifffahrt-Aktiengesellschaft, która w 1864 posiadał 15 żaglowców i osiem rzecznych parowców, w 1883 siedemnaście statków zwodowanych po roku 1864: trzynaście żaglowców i cztery jednostki parowe o średniej pojemności od 300 do 700 BRT. Właścicielem drugiej firmy ojca Gibsone & Co. był w | + | '''JOHN GIBSONE''' (Gibson; 3 IV 1831 Gdańsk – 16 III 1907 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Syn [[GIBSONE ALEXANDER III | Aleksandra III Gibsone’a]]. Zawodu uczył się w firmie ojca oraz w czasie pobytu w Anglii i Szkocji. Po śmierci ojca prowadził firmę hurtowego handlu zbożem Alex. Gibsone oraz firmę armatorską Danziger Schifffahrt-Aktiengesellschaft, która w 1864 posiadał 15 żaglowców i osiem rzecznych parowców, w 1883 siedemnaście statków zwodowanych po roku 1864: trzynaście żaglowców i cztery jednostki parowe o średniej pojemności od 300 do 700 BRT (zob. [[DANZIG, statek handlowy (1880) | „Danzig” statek handlowy (1880)]]. Właścicielem drugiej firmy ojca Gibsone & Co. był w 1874 [[STODDART JOHANN SPROTT | Johann Sprott Stoddart]], a następnie jego syn [[STODDART FRANCIS BLAIR | Francis Blair Stoddart]].<br/><br/> |
| − | Współwłaściciel z rodziną Klawitterów akcyjnego towarzystwa żeglugowo-handlowego Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG; miał też udziały w licznych bankach i spółkach. Od | + | Współwłaściciel z rodziną Klawitterów akcyjnego towarzystwa żeglugowo-handlowego Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG; miał też udziały w licznych bankach i spółkach. Od 1854 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], od 1866 prezes. W latach 1865–1907 członek Rady Miejskiej, w okresie 1881–1884 był jednym z jej dwóch wiceprzewodniczących.<br/><br/> |
| − | Przez 37 lat członek zarządu [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]], a jako kalwin – członek kolegium gminy [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]]. Członek generalnej dyrekcji Danziger Hypotheken-Verein. Inicjator i współorganizator w 1881 | + | Przez 37 lat członek zarządu [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]], a jako kalwin – członek kolegium gminy [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]]. Członek generalnej dyrekcji Danziger Hypotheken-Verein. Inicjator i współorganizator w 1881 dokształcającej Handlowo-Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej dla Kobiet i Dziewcząt w Gdańsku (Handels- und Gewerbeschule für Frauen und Mädchen). Po 1895 wycofał się z działalności politycznej i gospodarczej z uwagi na sprawę syna Alexandra (ur. 18 IX 1855), dyrektora spółki Weichsel, oskarżonego o defraudację 230 tysięcy marek i skazanego w grudniu 1895 na siedem lat więzienia i wysoką grzywnę. Przed śmiercią prowadził firmę asekuracyjną przy Heilige-Geist-Gasse 84 (ul. św. Ducha 105/107). <br/><br/> |
| − | Mieszkał przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) i Vorstädtliche Graben 54 (ul. Podwale Przedmiejskie). 18 XII 1854 | + | Mieszkał przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) i Vorstädtliche Graben 54 (ul. Podwale Przedmiejskie). 18 XII 1854 w kościele św. Piotra i Pawła zawarł związek małżeński z Marie von Joeden Koniecpolski (3 IV 1833 Grąbczyn, powiat Bobolice (Bublitz) koło Koszalina – 24 III 1909 Gdańsk). Oprócz wspomnianego syna Alexandra, który 26 VIII 1881 ożenił się z Marcelle Mathilde Pillard Verneuil (ur. 29 X 1861 Weimar), miał również inne dzieci: Josepha Archibalda (5 IX 1860 – 3 XII 1860), Johna (ur. 5 VIII 1858 Gdańsk), który 12 VIII 1887 przeprowadził się do Berlina, Margarethę Blanckę (28 VI 1857 Gdańsk – 1906 poza Gdańskiem), która 3 VII 1879 wyszła za mąż za Eduarda Paula Maxa von Wegerera (ur. 9 IV 1851 w powiecie kościerskim), w 1907 generała majora, i Marię Laurę (ur. 4 VII 1862), która 5 VIII 1889 wyszła za mąż za asesora sądowego Johanna Hoftmanna (ur. 23 VIII 1857 Kłajpeda (Memel)). Został pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | luterańskim cmentarzu we Wrzeszczu]]. <br/><br/> |
| − | Do 1945 | + | Do 1945 jego imię, John-Gibsone-Straße, nosiła obecna ul. Krzemieniecka (w latach 1945–1955 ul. Na Lotnisko), w 1907 w [[STOCZNIA KLAWITTERA | Stoczni Klawittera]] zwodowano dla towarzystwa Weichsel statek pasażerski „John Gibsone” (146 BRT, 20 NRT, w 1921 sprzedany wraz z firmą armatorowi z Hamburga, zmienił nazwę na „Gorch Fock”, złomowany w 1929 w Groningen). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:09, 24 kwi 2022
JOHN GIBSONE (Gibson; 3 IV 1831 Gdańsk – 16 III 1907 Gdańsk), armator, radny Gdańska, były patron gdańskiej ulicy. Syn Aleksandra III Gibsone’a. Zawodu uczył się w firmie ojca oraz w czasie pobytu w Anglii i Szkocji. Po śmierci ojca prowadził firmę hurtowego handlu zbożem Alex. Gibsone oraz firmę armatorską Danziger Schifffahrt-Aktiengesellschaft, która w 1864 posiadał 15 żaglowców i osiem rzecznych parowców, w 1883 siedemnaście statków zwodowanych po roku 1864: trzynaście żaglowców i cztery jednostki parowe o średniej pojemności od 300 do 700 BRT (zob. „Danzig” statek handlowy (1880). Właścicielem drugiej firmy ojca Gibsone & Co. był w 1874 Johann Sprott Stoddart, a następnie jego syn Francis Blair Stoddart.
Współwłaściciel z rodziną Klawitterów akcyjnego towarzystwa żeglugowo-handlowego Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG; miał też udziały w licznych bankach i spółkach. Od 1854 członek Korporacji Kupców, od 1866 prezes. W latach 1865–1907 członek Rady Miejskiej, w okresie 1881–1884 był jednym z jej dwóch wiceprzewodniczących.
Przez 37 lat członek zarządu Fundacji Abegga, a jako kalwin – członek kolegium gminy kościoła św. Piotra i Pawła. Członek generalnej dyrekcji Danziger Hypotheken-Verein. Inicjator i współorganizator w 1881 dokształcającej Handlowo-Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej dla Kobiet i Dziewcząt w Gdańsku (Handels- und Gewerbeschule für Frauen und Mädchen). Po 1895 wycofał się z działalności politycznej i gospodarczej z uwagi na sprawę syna Alexandra (ur. 18 IX 1855), dyrektora spółki Weichsel, oskarżonego o defraudację 230 tysięcy marek i skazanego w grudniu 1895 na siedem lat więzienia i wysoką grzywnę. Przed śmiercią prowadził firmę asekuracyjną przy Heilige-Geist-Gasse 84 (ul. św. Ducha 105/107).
Mieszkał przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) i Vorstädtliche Graben 54 (ul. Podwale Przedmiejskie). 18 XII 1854 w kościele św. Piotra i Pawła zawarł związek małżeński z Marie von Joeden Koniecpolski (3 IV 1833 Grąbczyn, powiat Bobolice (Bublitz) koło Koszalina – 24 III 1909 Gdańsk). Oprócz wspomnianego syna Alexandra, który 26 VIII 1881 ożenił się z Marcelle Mathilde Pillard Verneuil (ur. 29 X 1861 Weimar), miał również inne dzieci: Josepha Archibalda (5 IX 1860 – 3 XII 1860), Johna (ur. 5 VIII 1858 Gdańsk), który 12 VIII 1887 przeprowadził się do Berlina, Margarethę Blanckę (28 VI 1857 Gdańsk – 1906 poza Gdańskiem), która 3 VII 1879 wyszła za mąż za Eduarda Paula Maxa von Wegerera (ur. 9 IV 1851 w powiecie kościerskim), w 1907 generała majora, i Marię Laurę (ur. 4 VII 1862), która 5 VIII 1889 wyszła za mąż za asesora sądowego Johanna Hoftmanna (ur. 23 VIII 1857 Kłajpeda (Memel)). Został pochowany na luterańskim cmentarzu we Wrzeszczu.
Do 1945 jego imię, John-Gibsone-Straße, nosiła obecna ul. Krzemieniecka (w latach 1945–1955 ul. Na Lotnisko), w 1907 w Stoczni Klawittera zwodowano dla towarzystwa Weichsel statek pasażerski „John Gibsone” (146 BRT, 20 NRT, w 1921 sprzedany wraz z firmą armatorowi z Hamburga, zmienił nazwę na „Gorch Fock”, złomowany w 1929 w Groningen).
