FALK JOHANNES DANIEL, pedagog, pisarz, były patron gdańskiej ulicy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Herb_rodowy_Johannesa_Daniela_Falka.JPG|thumb|Herb rodowy Johannesa Daniela Falka]] | [[File:Herb_rodowy_Johannesa_Daniela_Falka.JPG|thumb|Herb rodowy Johannesa Daniela Falka]] | ||
| − | '''JOHANNES DANIEL FALK''' (28 X 1768 Gdańsk – 14 II 1826 Weimar), pedagog, pisarz. Syn gdańskiego perukarza. Absolwent [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Jako stypendysta [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] podjął studia teologiczne w Halle. Nie ukończywszy ich, osiadł w Weimarze, gdzie poznał Johanna Wolfganga Goethego (napisał o nim ''Goethe aus näherem persönlichem Umgange dargestellt'', wyd. pośmiertnie 1832) i Friedricha Schillera. Dziennikarz, uprawiał poezję i satyrę (''Taschenbuch für Freunde des Scherzes und der Satire'', 1797–1803). W 1816 | + | '''JOHANNES DANIEL FALK''' (28 X 1768 Gdańsk – 14 II 1826 Weimar), pedagog, pisarz, były patron gdańskiej ulicy. Syn gdańskiego perukarza. Absolwent [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Jako stypendysta [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] podjął studia teologiczne w Halle. Nie ukończywszy ich, osiadł w Weimarze, gdzie poznał Johanna Wolfganga Goethego (napisał o nim ''Goethe aus näherem persönlichem Umgange dargestellt'', wyd. pośmiertnie 1832) i Friedricha Schillera. Dziennikarz, uprawiał poezję i satyrę (''Taschenbuch für Freunde des Scherzes und der Satire'', 1797–1803). W 1816 ułożył pieśń na Boże Narodzenie, Wielkanoc i Zielone Świątki, zatytułowaną ''O du fröhliche'' (''O błogosławiony''), w wersji uzupełnionej w 1829 przez Heinricha Holzschubera (1798–1847) śpiewaną również obecnie (na melodię sycylijskiej pieśni maryjnej ''O sanctissima'') jako pieśń bożonarodzeniowa. <br/><br/> |
Zasłynął jako założyciel w Weimarze charytatywnego chrześcijańskiego Gesellschaft der Freunde in der Not (Stowarzyszenie Przyjaciół w Potrzebie) i nowoczesnego zakładu wychowawczego Lutherhof, który powołał (po śmierci podczas epidemii tyfusu czworga z siedmiorga własnych dzieci) z myślą o zaniedbanej młodzieży. Na jego wzór powstały podobne zakłady w różnych miastach Niemiec. Uchodzi za twórcę niemieckiej polityki społecznej. <br/><br/> | Zasłynął jako założyciel w Weimarze charytatywnego chrześcijańskiego Gesellschaft der Freunde in der Not (Stowarzyszenie Przyjaciół w Potrzebie) i nowoczesnego zakładu wychowawczego Lutherhof, który powołał (po śmierci podczas epidemii tyfusu czworga z siedmiorga własnych dzieci) z myślą o zaniedbanej młodzieży. Na jego wzór powstały podobne zakłady w różnych miastach Niemiec. Uchodzi za twórcę niemieckiej polityki społecznej. <br/><br/> | ||
Do 1945 roku jego imię, Falkweg, nosiła obecna ul. Topolowa we Wrzeszczu. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Do 1945 roku jego imię, Falkweg, nosiła obecna ul. Topolowa we Wrzeszczu. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:46, 11 lip 2022
JOHANNES DANIEL FALK (28 X 1768 Gdańsk – 14 II 1826 Weimar), pedagog, pisarz, były patron gdańskiej ulicy. Syn gdańskiego perukarza. Absolwent Gimnazjum Akademickiego. Jako stypendysta Rady Miejskiej podjął studia teologiczne w Halle. Nie ukończywszy ich, osiadł w Weimarze, gdzie poznał Johanna Wolfganga Goethego (napisał o nim Goethe aus näherem persönlichem Umgange dargestellt, wyd. pośmiertnie 1832) i Friedricha Schillera. Dziennikarz, uprawiał poezję i satyrę (Taschenbuch für Freunde des Scherzes und der Satire, 1797–1803). W 1816 ułożył pieśń na Boże Narodzenie, Wielkanoc i Zielone Świątki, zatytułowaną O du fröhliche (O błogosławiony), w wersji uzupełnionej w 1829 przez Heinricha Holzschubera (1798–1847) śpiewaną również obecnie (na melodię sycylijskiej pieśni maryjnej O sanctissima) jako pieśń bożonarodzeniowa.
Zasłynął jako założyciel w Weimarze charytatywnego chrześcijańskiego Gesellschaft der Freunde in der Not (Stowarzyszenie Przyjaciół w Potrzebie) i nowoczesnego zakładu wychowawczego Lutherhof, który powołał (po śmierci podczas epidemii tyfusu czworga z siedmiorga własnych dzieci) z myślą o zaniedbanej młodzieży. Na jego wzór powstały podobne zakłady w różnych miastach Niemiec. Uchodzi za twórcę niemieckiej polityki społecznej.
Do 1945 roku jego imię, Falkweg, nosiła obecna ul. Topolowa we Wrzeszczu.
