DOM PRASY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:1_Dom_Prasy.jpg|thumb|Dom Prasy, około 1953]]
 
[[File:1_Dom_Prasy.jpg|thumb|Dom Prasy, około 1953]]
 
[[File:Dom_Prasy.jpg|thumb|Dom Prasy, 2012]]
 
[[File:Dom_Prasy.jpg|thumb|Dom Prasy, 2012]]
 
+
[[File: Dom_Prasy_hala_maszyn.jpg |thumb| Dom Prasy, hala maszyn, 1967]]
'''DOM PRASY''', w zespole budynków zachodniej pierzei [[TARG DRZEWNY | Targu Drzewnego]] 3/7, wybudowany w latach 1949–1950 w miejsce kamienic zniszczonych w [[ROK 1945 | 1945 roku]]. 26 XI 1949 położono pierwszą cegłę pod narożnik od strony podwórza, gmach oddano do użytku 5 XI 1950. Projektantem zespołu budynków przeznaczonych na siedzibę redakcji lokalnej prasy oraz biur gdańskiej cenzury (Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w budynku od strony ul. Kowalskiej) był pracownik [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], architekt, potem prof. inż. Wacław Rembiszewski (1907–1988), za co 22 VII 1952 otrzymał nagrodę państwową II stopnia. Projekt wykonano w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych w Gdańsku, kierownikiem budowy był inż. J. Ługowski. Na zapleczu Domu Prasy już wcześniej zbudowano halę dla drukarni prasowej. W 1950 gospodarzem budynku była Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, od 1951 związana z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą – Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa”, w latach 1973–1990 RSW Prasa-Książka-Ruch. <br/><br/>
+
[[File: Dom_Prasy,_archiwumi_1967.jpg |thumb| Dom Prasy, archiwum]]
 +
[[File: Dom_Prasy_transport_papieru_1967.jpeg |thumb| Dom Prasy, transport papieru]]
 +
[[File: Dom_Prasy_magazyn_papieru.jpg |thumb| Dom Prasy, magazyn papieru]]
 +
[[File: Marian_Gregorek_1967.jpeg |thumb| Marian Gregorek, dyrektor RSW „Prasa” w Gdańsku, 1967]]
 +
'''DOM PRASY''', w zespole budynków zachodniej pierzei [[TARG DRZEWNY | Targu Drzewnego]] 3/7, wybudowany w latach 1949–1950 w miejsce kamienic zniszczonych w [[ROK 1945 | 1945]]. 26 XI 1949 położono pierwszą cegłę pod narożnik od strony podwórza, gmach oddano do użytku 5 XI 1950. Projektantem zespołu budynków przeznaczonych na siedzibę redakcji lokalnej prasy oraz biur gdańskiej cenzury (Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w budynku od strony ul. Kowalskiej) był pracownik [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], architekt, potem prof. inż. Wacław Rembiszewski (1907–1988), za co 22 VII 1952 otrzymał nagrodę państwową II stopnia. Projekt wykonano w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych w Gdańsku, kierownikiem budowy był inż. J. Ługowski. Na zapleczu Domu Prasy już wcześniej zbudowano halę dla drukarni prasowej. W 1950 gospodarzem budynku była Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, od 1951 związana z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą – Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa”, w latach 1973–1990 RSW Prasa-Książka-Ruch. <br/><br/>
  
 
Najpierw powstał trzypiętrowy budynek przy Targu Drzewnym, podzielony na pięć pionowych segmentów, sugerujących zwarty zespół pięciu identycznych kamieniczek dzięki plastycznym pilastrom i gzymsom międzykondygnacyjnym, u góry zakończonym fryzem z konsolami i przykrytym cofniętymi łamanymi dachami krytymi dachówką. Na prawo od budynku Domu Prasy w latach 1951–1953 wzniesiono trzypiętrową kamienicę ustawioną szczytem do Targu Drzewnego, a frontem do ul. Kowalskiej. Za pomocą biegnącego na każdym piętrze łącznika kamienica została skomunikowana z głównym budynkiem. Szczególnie dekoracyjny charakter ma dwupoziomowy szczyt dobudowanej kamienicy od strony Targu Drzewnego. Podzielony został wydatnymi gzymsami wspartymi na spiralnych kolumienkach. Tło stanowi tynk w geometryczne wzory wykonany techniką sgraffito.<br/><br/>
 
Najpierw powstał trzypiętrowy budynek przy Targu Drzewnym, podzielony na pięć pionowych segmentów, sugerujących zwarty zespół pięciu identycznych kamieniczek dzięki plastycznym pilastrom i gzymsom międzykondygnacyjnym, u góry zakończonym fryzem z konsolami i przykrytym cofniętymi łamanymi dachami krytymi dachówką. Na prawo od budynku Domu Prasy w latach 1951–1953 wzniesiono trzypiętrową kamienicę ustawioną szczytem do Targu Drzewnego, a frontem do ul. Kowalskiej. Za pomocą biegnącego na każdym piętrze łącznika kamienica została skomunikowana z głównym budynkiem. Szczególnie dekoracyjny charakter ma dwupoziomowy szczyt dobudowanej kamienicy od strony Targu Drzewnego. Podzielony został wydatnymi gzymsami wspartymi na spiralnych kolumienkach. Tło stanowi tynk w geometryczne wzory wykonany techniką sgraffito.<br/><br/>
 
3 VI 1967 na frontonie budynku odsłonięto tablicę upamiętniającą dziennikarzy [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazety Gdańskiej”]] (1891–1939). Pomieszczenia na piętrach obu budynków zajmowały poszczególne redakcje oraz dyrekcja koncernu RSW. Na parterze głównego budynku 26 V 1952 otwarto lokal Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz biuro ogłoszeń prasowych, w piwnicy archiwa prasowe. W latach 1967–1968 na zapleczu wybudowano nową halę Prasowych Zakładów Graficznych RSW Prasa. W latach 80. XX wieku dobudowano kamienicę (Targ Drzewny 10) łączącą Dom Prasy z zachowanym przedwojennym budynkiem na rogu Targu Drzewnego 11 i ul. Garncarskiej, gdzie znajdowało się zaplecze drukarni: zecernia, pracownie techniczne. <br/><br/>
 
3 VI 1967 na frontonie budynku odsłonięto tablicę upamiętniającą dziennikarzy [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazety Gdańskiej”]] (1891–1939). Pomieszczenia na piętrach obu budynków zajmowały poszczególne redakcje oraz dyrekcja koncernu RSW. Na parterze głównego budynku 26 V 1952 otwarto lokal Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz biuro ogłoszeń prasowych, w piwnicy archiwa prasowe. W latach 1967–1968 na zapleczu wybudowano nową halę Prasowych Zakładów Graficznych RSW Prasa. W latach 80. XX wieku dobudowano kamienicę (Targ Drzewny 10) łączącą Dom Prasy z zachowanym przedwojennym budynkiem na rogu Targu Drzewnego 11 i ul. Garncarskiej, gdzie znajdowało się zaplecze drukarni: zecernia, pracownie techniczne. <br/><br/>
  
15 XII 1998, nadal pozostając w gestii Skarbu Państwa, przekazany NSZZ Solidarność (jako rekompensata za należne odsetki od niezwróconego majątku zagrabionego związkowi w [[STAN WOJENNY| stanie wojennym]]). Między innymi wyprowadziła się z budynku redakcja [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]]. Obecnie w kompleksie prasowym mieszczą się redakcje oraz biura. {{author: GŻ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
+
15 XII 1998, nadal pozostając w gestii Skarbu Państwa, przekazany NSZZ Solidarność (jako rekompensata za należne odsetki od niezwróconego majątku zagrabionego związkowi w [[STAN WOJENNY| stanie wojennym]]). Z budynku wyprowadziła się wówczas redakcja [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]], następnie „Dziennika Bałtyckiego”, w listopadzie 2022 do jednej z kamienic składającej się na obiekt (Targ Drzewny 8) przeniósł się [[INSTYTUT DZIEDZICTWA SOLIDARNOŚCI| Instytut Dziedzictwa Solidarności]]. {{author: GŻ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Aktualna wersja na dzień 17:43, 17 mar 2024

Dom Prasy, około 1953
Dom Prasy, 2012
Dom Prasy, hala maszyn, 1967
Dom Prasy, archiwum
Dom Prasy, transport papieru
Dom Prasy, magazyn papieru
Marian Gregorek, dyrektor RSW „Prasa” w Gdańsku, 1967

DOM PRASY, w zespole budynków zachodniej pierzei Targu Drzewnego 3/7, wybudowany w latach 1949–1950 w miejsce kamienic zniszczonych w 1945. 26 XI 1949 położono pierwszą cegłę pod narożnik od strony podwórza, gmach oddano do użytku 5 XI 1950. Projektantem zespołu budynków przeznaczonych na siedzibę redakcji lokalnej prasy oraz biur gdańskiej cenzury (Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w budynku od strony ul. Kowalskiej) był pracownik Politechniki Gdańskiej, architekt, potem prof. inż. Wacław Rembiszewski (1907–1988), za co 22 VII 1952 otrzymał nagrodę państwową II stopnia. Projekt wykonano w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych w Gdańsku, kierownikiem budowy był inż. J. Ługowski. Na zapleczu Domu Prasy już wcześniej zbudowano halę dla drukarni prasowej. W 1950 gospodarzem budynku była Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, od 1951 związana z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą – Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa”, w latach 1973–1990 RSW Prasa-Książka-Ruch.

Najpierw powstał trzypiętrowy budynek przy Targu Drzewnym, podzielony na pięć pionowych segmentów, sugerujących zwarty zespół pięciu identycznych kamieniczek dzięki plastycznym pilastrom i gzymsom międzykondygnacyjnym, u góry zakończonym fryzem z konsolami i przykrytym cofniętymi łamanymi dachami krytymi dachówką. Na prawo od budynku Domu Prasy w latach 1951–1953 wzniesiono trzypiętrową kamienicę ustawioną szczytem do Targu Drzewnego, a frontem do ul. Kowalskiej. Za pomocą biegnącego na każdym piętrze łącznika kamienica została skomunikowana z głównym budynkiem. Szczególnie dekoracyjny charakter ma dwupoziomowy szczyt dobudowanej kamienicy od strony Targu Drzewnego. Podzielony został wydatnymi gzymsami wspartymi na spiralnych kolumienkach. Tło stanowi tynk w geometryczne wzory wykonany techniką sgraffito.

3 VI 1967 na frontonie budynku odsłonięto tablicę upamiętniającą dziennikarzy „Gazety Gdańskiej” (1891–1939). Pomieszczenia na piętrach obu budynków zajmowały poszczególne redakcje oraz dyrekcja koncernu RSW. Na parterze głównego budynku 26 V 1952 otwarto lokal Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz biuro ogłoszeń prasowych, w piwnicy archiwa prasowe. W latach 1967–1968 na zapleczu wybudowano nową halę Prasowych Zakładów Graficznych RSW Prasa. W latach 80. XX wieku dobudowano kamienicę (Targ Drzewny 10) łączącą Dom Prasy z zachowanym przedwojennym budynkiem na rogu Targu Drzewnego 11 i ul. Garncarskiej, gdzie znajdowało się zaplecze drukarni: zecernia, pracownie techniczne.

15 XII 1998, nadal pozostając w gestii Skarbu Państwa, przekazany NSZZ Solidarność (jako rekompensata za należne odsetki od niezwróconego majątku zagrabionego związkowi w stanie wojennym). Z budynku wyprowadziła się wówczas redakcja „Głosu Wybrzeża”, następnie „Dziennika Bałtyckiego”, w listopadzie 2022 do jednej z kamienic składającej się na obiekt (Targ Drzewny 8) przeniósł się Instytut Dziedzictwa Solidarności.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania