DERSAU ZACHARIAS, złotnik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.02.2019)) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Zacharias_Dersau.png|thumb|Zacharias Dersau, naczynie cechowe, puchar Konfraterni Kupieckiej Starej Warszawy, 1621-1632]] | [[File:Zacharias_Dersau.png|thumb|Zacharias Dersau, naczynie cechowe, puchar Konfraterni Kupieckiej Starej Warszawy, 1621-1632]] | ||
| − | '''ZACHARIAS DERSAU''' (Darsau, Derschau | + | '''ZACHARIAS DERSAU''' (Darsau, Derschau) (ok. 1563 Gdańsk – 1648 Gdańsk), złotnik. Pracę mistrzowską wykonał w 1600. 27 IV 1602 otrzymał gdańskie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Funkcję kompana [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] złotników pełnił w latach 1617 i 1627, starszym cechu był w latach 1618 i 1628. W jego warsztacie naukę pobierał Ahatius Dussky, prace mistrzowskie wykonali [[EDEL HIERONYMUS, złotnik | Hieronymus Edel]] oraz Caspar Boltz. <br/><br/> |
| − | Używał znaku warsztatowego w formie monogramu ZD w leżącym prostokącie o zaokrąglonych rogach. Z jego dorobku znamy: puchar konfraterni kupieckiej miasta Starej Warszawy (Muzeum Narodowe w Warszawie | + | Używał znaku warsztatowego w formie monogramu ZD w leżącym prostokącie o zaokrąglonych rogach. Z jego dorobku znamy: puchar konfraterni kupieckiej miasta Starej Warszawy (Muzeum Narodowe w Warszawie), puchar puklowany, tzw. winne grono ([[MUZEUM HANZEATYCKIEGO DOMU GDAŃSKIEGO | Museum Haus Hansestadt Danzig]] w Lubece). Są to przykłady nielicznie zachowanych gdańskich dzieł złotniczych z pierwszej połowy XVII wieku. <br/><br/> |
| − | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Jego drugą żoną była poślubiona 29 IX 1616 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Ursula (pochowana 25 XI 1630 w wieku 34 lat w grobie męża), córka pastora z Wendaw (Saksonia) Salomona Hadera. Ojciec co najmniej córki Cathariny (ur. 1620), od 21 VII 1643 żony poślubionego w kościele NMP mistrza złotniczego, od 1651 starszego cechu Daniela Detloffa (Detleff) (2 X 1613 – pochowany 21 I 1679 w kaplicy złotników Św. Krzyża w kościele NMP). <br/><br/> |
| + | Pochowany 13 II 1648 w wieku 85 lat w grobie nr 196 w kościele NMP. Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. IX, 53, 59, 92. <br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 165, 170. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:54, 15 sty 2024
ZACHARIAS DERSAU (Darsau, Derschau) (ok. 1563 Gdańsk – 1648 Gdańsk), złotnik. Pracę mistrzowską wykonał w 1600. 27 IV 1602 otrzymał gdańskie obywatelstwo Gdańska. Funkcję kompana cechu złotników pełnił w latach 1617 i 1627, starszym cechu był w latach 1618 i 1628. W jego warsztacie naukę pobierał Ahatius Dussky, prace mistrzowskie wykonali Hieronymus Edel oraz Caspar Boltz.
Używał znaku warsztatowego w formie monogramu ZD w leżącym prostokącie o zaokrąglonych rogach. Z jego dorobku znamy: puchar konfraterni kupieckiej miasta Starej Warszawy (Muzeum Narodowe w Warszawie), puchar puklowany, tzw. winne grono ( Museum Haus Hansestadt Danzig w Lubece). Są to przykłady nielicznie zachowanych gdańskich dzieł złotniczych z pierwszej połowy XVII wieku.
Jego drugą żoną była poślubiona 29 IX 1616 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Ursula (pochowana 25 XI 1630 w wieku 34 lat w grobie męża), córka pastora z Wendaw (Saksonia) Salomona Hadera. Ojciec co najmniej córki Cathariny (ur. 1620), od 21 VII 1643 żony poślubionego w kościele NMP mistrza złotniczego, od 1651 starszego cechu Daniela Detloffa (Detleff) (2 X 1613 – pochowany 21 I 1679 w kaplicy złotników Św. Krzyża w kościele NMP).
Pochowany 13 II 1648 w wieku 85 lat w grobie nr 196 w kościele NMP. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. IX, 53, 59, 92.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 165, 170.
