DANZIGER VOLKSSTIMME, dziennik
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Danziger_Volksstimme.jpg|thumb|Siedziba „Danziger Volksstimme” przy Am Spendhaus (ul. Sieroca) 6, 1927]] | [[File:2_Danziger_Volksstimme.jpg|thumb|Siedziba „Danziger Volksstimme” przy Am Spendhaus (ul. Sieroca) 6, 1927]] | ||
| − | '''„DANZIGER VOLKSSTIMME”''', dziennik, organ gdańskiej SPD; wychodził 3 I 1920 – czerwiec 1936, kontynuacja „Volkswacht” ([[PRASA | prasa]]). Zmiana nazwy podyktowana była staraniami zjednoczenia gdańskiej socjaldemokracji. Wydawca [[GEHL JULIUS, polityk | Julius Gehl]], redaktorzy naczelni: Ernst Loops i (w latach 30. XX wieku) [[WEBER FRITZ KARL GEORG, dziennikarz, poseł do Volkstagu | Fritz Weber]]. Redakcja mieściła się przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). Dziennikarzami i współpracownikami byli [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Erich Brost]], Fritz Kirschfeld, [[OMANKOWSKI WILLIBALD, poeta, radny | Willibald Omankowski]], Kurt Reinhold, [[TECLAW RICHARD, dziennikarz | Richard Teclaw]].<br/><br/> | + | '''„DANZIGER VOLKSSTIMME”''', dziennik, organ gdańskiej SPD; wychodził 3 I 1920 – czerwiec 1936, kontynuacja „Volkswacht” ([[PRASA | prasa]]). Zmiana nazwy podyktowana była staraniami zjednoczenia gdańskiej socjaldemokracji. Wydawca [[GEHL JULIUS, polityk | Julius Gehl]], redaktorzy naczelni: Ernst Loops i (w latach 30. XX wieku) [[WEBER FRITZ KARL GEORG, dziennikarz, poseł do Volkstagu | Fritz Weber]]. Redakcja mieściła się przy Am Spendhaus (ul. Sieroca, zob. [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Dom Dobroczynności]]). Dziennikarzami i współpracownikami byli [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Erich Brost]], Fritz Kirschfeld, [[OMANKOWSKI WILLIBALD, poeta, radny | Willibald Omankowski]], Kurt Reinhold, [[TECLAW RICHARD, dziennikarz | Richard Teclaw]].<br/><br/> |
Po [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik | „Danziger Neueste Nachrichten”]] dziennik o największym w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] nakładzie (np. 1925 – 18 000 egzemplarzy), kolportowany w Polsce. Od 1933 wzrost znaczenia jako najważniejszego dziennika gdańskiej opozycji antyhitlerowskiej (nakład w 1935 dochodził do 40 000 egzemplarzy); dziennik wielokrotnie zawieszano. Wydawanie pisma uniemożliwiły administracyjne restrykcje finansowe (brak spłaty zaciągniętego kredytu), zajęcie drukarni, konfiskaty, terror stosowany wobec dziennikarzy. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Po [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik | „Danziger Neueste Nachrichten”]] dziennik o największym w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] nakładzie (np. 1925 – 18 000 egzemplarzy), kolportowany w Polsce. Od 1933 wzrost znaczenia jako najważniejszego dziennika gdańskiej opozycji antyhitlerowskiej (nakład w 1935 dochodził do 40 000 egzemplarzy); dziennik wielokrotnie zawieszano. Wydawanie pisma uniemożliwiły administracyjne restrykcje finansowe (brak spłaty zaciągniętego kredytu), zajęcie drukarni, konfiskaty, terror stosowany wobec dziennikarzy. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 18:26, 25 cze 2023
„DANZIGER VOLKSSTIMME”, dziennik, organ gdańskiej SPD; wychodził 3 I 1920 – czerwiec 1936, kontynuacja „Volkswacht” ( prasa). Zmiana nazwy podyktowana była staraniami zjednoczenia gdańskiej socjaldemokracji. Wydawca Julius Gehl, redaktorzy naczelni: Ernst Loops i (w latach 30. XX wieku) Fritz Weber. Redakcja mieściła się przy Am Spendhaus (ul. Sieroca, zob. Dom Dobroczynności). Dziennikarzami i współpracownikami byli Erich Brost, Fritz Kirschfeld, Willibald Omankowski, Kurt Reinhold, Richard Teclaw.
Po „Danziger Neueste Nachrichten” dziennik o największym w II Wolnym Mieście Gdańsku nakładzie (np. 1925 – 18 000 egzemplarzy), kolportowany w Polsce. Od 1933 wzrost znaczenia jako najważniejszego dziennika gdańskiej opozycji antyhitlerowskiej (nakład w 1935 dochodził do 40 000 egzemplarzy); dziennik wielokrotnie zawieszano. Wydawanie pisma uniemożliwiły administracyjne restrykcje finansowe (brak spłaty zaciągniętego kredytu), zajęcie drukarni, konfiskaty, terror stosowany wobec dziennikarzy.
