CEGIELNIA SUCHANINO
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Cegielnia_Suchanino.JPG|thumb|Zabudowa terenu byłej Cegielni Suchanino w 2018, obiekty [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]]] | [[File:2_Cegielnia_Suchanino.JPG|thumb|Zabudowa terenu byłej Cegielni Suchanino w 2018, obiekty [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]]] | ||
| − | '''CEGIELNIA SUCHANINO''' (Ziegelei und Zementwarenfabrik Hartmann & Co., Ziegelei Zigankenberg), Eichenallee 2 (ul. Dębinki), u podnóża Suchańskiej Góry ([[CYGAŃSKA GÓRA| Cygańska Góra]]). | + | '''CEGIELNIA SUCHANINO''' (Ziegelei und Zementwarenfabrik Hartmann & Co., Ziegelei Zigankenberg), Eichenallee 2 (ul. Dębinki), u podnóża Suchańskiej Góry ([[CYGAŃSKA GÓRA| Cygańska Góra]]), obejmowała obszar na wysokości skrzyżowania Ziegelstraße (Ceglana, obecnie ul. Śniadeckich) i Eichenallee (ul. Dębinki). Założona wraz z zakładem wyrobów cementowych w 1900 przez Maxa Hartmanna (1862–1919), radnego (zob. [[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE| Przedsiębiorstwa i zakłady przemysłowe]], tabela: Przemysł materiałów budowlanych. Cegielnie). W 1901 (za 20. 000 marek) i 1905 część obszaru cegielny Max Hartmann odsprzedał na potrzeby budowanego [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu]]. W 1907 zatrudniała 147 osób. W latach 1919–1921 należała do wdowy Gabrieli Hartmanna, która sprzedała ją kupcom ze Lwowa, w latach 1924–1928 do Richarda Burchardta. Od 1928 własność miasta Gdańska, funkcjonująca jako Cegielnia Miejska, do 1933 jako jedyna cegielnia znajdująca się w granicach administracyjnych miasta. Od 15 V 1940 do 30 IV 1941 przy cegielni działał [[OBOZY PRACY W GDAŃSKU W OKRESIE II WOJNY ŚWIATOWEJ| podobóz pracy przymusowej]] (Aussenstelle Zigankenberg) obozu w Stutthofie. <br/><br/> |
| − | Wypalana cegła była wyrabiana z gliny wydobywanej od średniowiecza do XX wieku również z podnóża Suchańskiej Góry, z miejsca obecnego [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii)| Stadionu Miejskiego Ośrodka Sportu przy ulicy Traugutta]]. | + | Wypalana cegła była wyrabiana z gliny wydobywanej od średniowiecza do XX wieku również z podnóża Suchańskiej Góry, z miejsca obecnego [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii)| Stadionu Miejskiego Ośrodka Sportu przy ulicy Traugutta]]. Częściowo zmechanizowana, do produkcji cegieł używano maszyny parowej.<br/><br/> |
| − | Po 1945 | + | Po 1945 miejsce po wyrobisku gliny przy ul. Dębinki wypełniono gruzem ze zniszczonego Głównego Miasta (zob. [[ODBUDOWA ŚRÓDMIEŚCIA GDAŃSKA PO 1945 ROKU | odbudowa Śródmieścia Gdańska po 1945 roku]]), teren cegielni przejęła [[AKADEMIA LEKARSKA W GDAŃSKU| Akademia Lekarska w Gdańsku]]. Po rozebraniu budynków cegielni w 1975 wybudowano w jej miejscu budynek Instytutu Badań Medycznych (następnie Collegium Biomedicum) oraz bibliotekę medyczną. Od 1992 teren zaliczono do dzielnicy [[ANIOŁKI| Aniołki]].<br/><br/> |
| − | W willi | + | W willi właścicieli cegielni, wybudowanej w 1900 dla Maxa Hartmanna przy Eichenallee 1 (ul. Dębinki), za czasów Richarda Burchardta wynajmowanej pracownikom Polskiego Banku Przemysłowego WMG, działała od 1930 prywatna szkoła żydowska Ruth Rosenbaum, w 1939 zabudowania rozebrano i w głębi działki do 1940 wybudowano [[WILLA ALBERTA FORSTERA | willę dla gauleitera Alberta Forstera]]. {{author: PT}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 15:02, 8 gru 2021
CEGIELNIA SUCHANINO (Ziegelei und Zementwarenfabrik Hartmann & Co., Ziegelei Zigankenberg), Eichenallee 2 (ul. Dębinki), u podnóża Suchańskiej Góry ( Cygańska Góra), obejmowała obszar na wysokości skrzyżowania Ziegelstraße (Ceglana, obecnie ul. Śniadeckich) i Eichenallee (ul. Dębinki). Założona wraz z zakładem wyrobów cementowych w 1900 przez Maxa Hartmanna (1862–1919), radnego (zob. Przedsiębiorstwa i zakłady przemysłowe, tabela: Przemysł materiałów budowlanych. Cegielnie). W 1901 (za 20. 000 marek) i 1905 część obszaru cegielny Max Hartmann odsprzedał na potrzeby budowanego Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu. W 1907 zatrudniała 147 osób. W latach 1919–1921 należała do wdowy Gabrieli Hartmanna, która sprzedała ją kupcom ze Lwowa, w latach 1924–1928 do Richarda Burchardta. Od 1928 własność miasta Gdańska, funkcjonująca jako Cegielnia Miejska, do 1933 jako jedyna cegielnia znajdująca się w granicach administracyjnych miasta. Od 15 V 1940 do 30 IV 1941 przy cegielni działał podobóz pracy przymusowej (Aussenstelle Zigankenberg) obozu w Stutthofie.
Wypalana cegła była wyrabiana z gliny wydobywanej od średniowiecza do XX wieku również z podnóża Suchańskiej Góry, z miejsca obecnego Stadionu Miejskiego Ośrodka Sportu przy ulicy Traugutta. Częściowo zmechanizowana, do produkcji cegieł używano maszyny parowej.
Po 1945 miejsce po wyrobisku gliny przy ul. Dębinki wypełniono gruzem ze zniszczonego Głównego Miasta (zob. odbudowa Śródmieścia Gdańska po 1945 roku), teren cegielni przejęła Akademia Lekarska w Gdańsku. Po rozebraniu budynków cegielni w 1975 wybudowano w jej miejscu budynek Instytutu Badań Medycznych (następnie Collegium Biomedicum) oraz bibliotekę medyczną. Od 1992 teren zaliczono do dzielnicy Aniołki.
W willi właścicieli cegielni, wybudowanej w 1900 dla Maxa Hartmanna przy Eichenallee 1 (ul. Dębinki), za czasów Richarda Burchardta wynajmowanej pracownikom Polskiego Banku Przemysłowego WMG, działała od 1930 prywatna szkoła żydowska Ruth Rosenbaum, w 1939 zabudowania rozebrano i w głębi działki do 1940 wybudowano willę dla gauleitera Alberta Forstera.
