BRAUSEWETTER ARTHUR, pastor, pisarz
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''ARTHUR (Artur) BRAUSEWETTER''' (27 III 1864 Szczecin – 26 XII 1946 Heidelberg), pastor, pisarz. Syn kupca Hansa Friedricha Brausewettera. Gimnazjum ukończył w Szczecinie, teologię protestancką i filozofię studiował na uniwersytecie w Bonn i Berlinie. Od 29 VI 1890 duchowny protestancki. Od 13 VIII 1890 kaznodzieja w Bogatce na Żuławach, od września 1893 diakon [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), od 1 XI 1908 archidiakon, następnie jego drugi pastor. Od 1 I 1934 roku na emeryturze. <br/><br/> | '''ARTHUR (Artur) BRAUSEWETTER''' (27 III 1864 Szczecin – 26 XII 1946 Heidelberg), pastor, pisarz. Syn kupca Hansa Friedricha Brausewettera. Gimnazjum ukończył w Szczecinie, teologię protestancką i filozofię studiował na uniwersytecie w Bonn i Berlinie. Od 29 VI 1890 duchowny protestancki. Od 13 VIII 1890 kaznodzieja w Bogatce na Żuławach, od września 1893 diakon [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), od 1 XI 1908 archidiakon, następnie jego drugi pastor. Od 1 I 1934 roku na emeryturze. <br/><br/> | ||
| − | Autor pracy o dzwonach kościoła NMP, wielu powieści i nowel wydanych w Gdańsku (między innymi z akcją rozgrywającą się w Gdańsku i Sopocie): ''Stirb und werde'' (1912), ''Don Juans Erlösung'' (1915), ''Mehr Liebe'' (1920), ''Kampf mit den Geistern'' (1924), ''Peter Habichs Wandlung'' (1930). Powieść ''Die große Liebe'' miała w Niemczech ponad 30 wydań. Autor sztuki teatralnej ''Ich bin Doktor Eckart'', której prapremiera odbyła się 6 XII 1941 roku w Weimarze, premiera w teatrze w Sopocie – 20 X 1942. <br/><br/> | + | Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Autor pracy o dzwonach kościoła NMP, wielu powieści i nowel wydanych w Gdańsku (między innymi z akcją rozgrywającą się w Gdańsku i Sopocie): ''Stirb und werde'' (1912), ''Don Juans Erlösung'' (1915), ''Mehr Liebe'' (1920), ''Kampf mit den Geistern'' (1924), ''Peter Habichs Wandlung'' (1930). Powieść ''Die große Liebe'' miała w Niemczech ponad 30 wydań. Autor sztuki teatralnej ''Ich bin Doktor Eckart'', której prapremiera odbyła się 6 XII 1941 roku w Weimarze, premiera w teatrze w Sopocie – 20 X 1942. <br/><br/> |
W latach 1935–1942 mieszkał we Wrzeszczu przy Hauptstraße 45 (al. Grunwaldzka). W 1945 wyjechał do Niemiec, gdzie w 1946 wydał w Heidelbergu powieść o losach Niemców w latach 1933–1945 ''Die höheren Mächte''. Od 1890 żonaty był z Else Pretzell, ojciec trójki dzieci. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W latach 1935–1942 mieszkał we Wrzeszczu przy Hauptstraße 45 (al. Grunwaldzka). W 1945 wyjechał do Niemiec, gdzie w 1946 wydał w Heidelbergu powieść o losach Niemców w latach 1933–1945 ''Die höheren Mächte''. Od 1890 żonaty był z Else Pretzell, ojciec trójki dzieci. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:35, 23 mar 2021
ARTHUR (Artur) BRAUSEWETTER (27 III 1864 Szczecin – 26 XII 1946 Heidelberg), pastor, pisarz. Syn kupca Hansa Friedricha Brausewettera. Gimnazjum ukończył w Szczecinie, teologię protestancką i filozofię studiował na uniwersytecie w Bonn i Berlinie. Od 29 VI 1890 duchowny protestancki. Od 13 VIII 1890 kaznodzieja w Bogatce na Żuławach, od września 1893 diakon kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), od 1 XI 1908 archidiakon, następnie jego drugi pastor. Od 1 I 1934 roku na emeryturze.
Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Autor pracy o dzwonach kościoła NMP, wielu powieści i nowel wydanych w Gdańsku (między innymi z akcją rozgrywającą się w Gdańsku i Sopocie): Stirb und werde (1912), Don Juans Erlösung (1915), Mehr Liebe (1920), Kampf mit den Geistern (1924), Peter Habichs Wandlung (1930). Powieść Die große Liebe miała w Niemczech ponad 30 wydań. Autor sztuki teatralnej Ich bin Doktor Eckart, której prapremiera odbyła się 6 XII 1941 roku w Weimarze, premiera w teatrze w Sopocie – 20 X 1942.
W latach 1935–1942 mieszkał we Wrzeszczu przy Hauptstraße 45 (al. Grunwaldzka). W 1945 wyjechał do Niemiec, gdzie w 1946 wydał w Heidelbergu powieść o losach Niemców w latach 1933–1945 Die höheren Mächte. Od 1890 żonaty był z Else Pretzell, ojciec trójki dzieci.
