BRANDT JOHANN HEINRICH, kupiec
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''JOHANN HEINRICH BRANDT''' (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca [[BRANDT JOHANNES HEINRICH LUDWIG | Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta]]. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 | + | '''JOHANN HEINRICH BRANDT''' (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca [[BRANDT JOHANNES HEINRICH LUDWIG, kupiec, radny | Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta]]. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 został właścicielem jego dużej firmy handlu winem J.H.L. Brandt. Magazyny firmy znajdowały się w jej siedzibie przy Langer Markt 14 (Długi Targ), a także w wynajętych piwnicach przy Jopengasse (ul. Piwna) i w [[WIELKA ZBROJOWNIA | Wielkiej Zbrojowni]].<br/><br/> |
| − | Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na [[POLANKI | Polankach]] w Gdańsku-Oliwie ([[ZAKŁAD PRACY I UBOGICH | Zakład Pracy i Ubogich]]; [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dwór II]]). Miłośnik sztuki, ofiarował 12 | + | Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na [[POLANKI | Polankach]] w Gdańsku-Oliwie ([[ZAKŁAD PRACY I UBOGICH | Zakład Pracy i Ubogich]]; [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dwór II]]), w latach 1908–1914 był prowizorem [[DOM DZIECKA (Dom Dziecka i Sierot) | Domu Dziecka i Sierot]]. Miłośnik sztuki, ofiarował 12 000 marek na nowe witraże w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]], przekazywał także znaczne kwoty na cele dobroczynne. W 1910 sprzedał firmę Erwinowi Rudlowi, który prowadził ją nadal pod starą nazwą. W 1928 właścicielem firmy był Curt Caspary, a w 1935 Bruno Bittner. <br/><br/> |
Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | starym cmentarzu Zbawiciela]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | starym cmentarzu Zbawiciela]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:38, 16 gru 2022
JOHANN HEINRICH BRANDT (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 został właścicielem jego dużej firmy handlu winem J.H.L. Brandt. Magazyny firmy znajdowały się w jej siedzibie przy Langer Markt 14 (Długi Targ), a także w wynajętych piwnicach przy Jopengasse (ul. Piwna) i w Wielkiej Zbrojowni.
Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na Polankach w Gdańsku-Oliwie ( Zakład Pracy i Ubogich; Dwór II), w latach 1908–1914 był prowizorem Domu Dziecka i Sierot. Miłośnik sztuki, ofiarował 12 000 marek na nowe witraże w kościele Najświętszej Marii Panny, przekazywał także znaczne kwoty na cele dobroczynne. W 1910 sprzedał firmę Erwinowi Rudlowi, który prowadził ją nadal pod starą nazwą. W 1928 właścicielem firmy był Curt Caspary, a w 1935 Bruno Bittner.
Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na starym cmentarzu Zbawiciela.
