AERARIUM PAUPERUM STUDIOSORUM, fundacja stypendialna
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''AERARIUM PAUPERUM STUDIOSORUM''' (Aerarium pro pauperibus studiosis), Skarbiec Ubogich Studentów, fundacja stypendialna założona 12 X 1650 | + | '''AERARIUM PAUPERUM STUDIOSORUM''' (Aerarium pro pauperibus studiosis), Skarbiec Ubogich Studentów, fundacja stypendialna założona 12 X 1650 przez rektora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] i pastora [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] [[CALOW ABRAHAM, rektor Gimnazjum Akademickiego | Abrahama Calowa]]. Następnie pieczę nad nią sprawowali m.in. [[OELHAF PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Peter Oelhaf]], [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johann Maukisch]], [[BODECK NICOLAUS von, burmistrz Gdańska | Nicolaus Bodeck]], Adrian Engelke (1605–1661), ławnik i rajca gdański, protobibliotekarz (zob. [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Biblioteki Rady Miejskiej]]), [[LINDE ADRIAN von der, II, burmistrz Gdańska | Adrian von der Linde II]].<br/><br/> |
Fundacja przyznawała stypendia uczniom Gimnazjum Akademickiego, lokowała kapitał przeważnie w [[KAMLARIA | Kamlarii]], także w kasie dochodów nadzwyczajnych miasta. Administracja spoczywała w rękach rektora, inspektora i profesorów Gimnazjum. Uprawnieni do otrzymania stypendium byli gdańszczanie i przybysze, nawet cudzoziemcy; ubiegać się o nie mogli uczniowie klasy I (najwyższej), w wyjątkowych wypadkach klasy II.<br/><br/> | Fundacja przyznawała stypendia uczniom Gimnazjum Akademickiego, lokowała kapitał przeważnie w [[KAMLARIA | Kamlarii]], także w kasie dochodów nadzwyczajnych miasta. Administracja spoczywała w rękach rektora, inspektora i profesorów Gimnazjum. Uprawnieni do otrzymania stypendium byli gdańszczanie i przybysze, nawet cudzoziemcy; ubiegać się o nie mogli uczniowie klasy I (najwyższej), w wyjątkowych wypadkach klasy II.<br/><br/> | ||
Kandydat na stypendystę musiał się wyróżniać skromnością, sprawnością i pilnością. Ze środków stypendialnych można było korzystać raz lub dwukrotnie. W wypadku szczególnie pilnych uczniów będących w potrzebie pomoc przyznawano częściej. Stypendia wypłacano na ogół regularnie, w systemie rat kwartalnych. Wysokość raty wahała się od kilku do kilkunastu florenów. Liczba stypendystów dochodziła w ciągu roku do 25. Niektórzy odegrali w życiu Gdańska znaczącą rolę, głównie jako duchowni i nauczyciele.<br/><br/> | Kandydat na stypendystę musiał się wyróżniać skromnością, sprawnością i pilnością. Ze środków stypendialnych można było korzystać raz lub dwukrotnie. W wypadku szczególnie pilnych uczniów będących w potrzebie pomoc przyznawano częściej. Stypendia wypłacano na ogół regularnie, w systemie rat kwartalnych. Wysokość raty wahała się od kilku do kilkunastu florenów. Liczba stypendystów dochodziła w ciągu roku do 25. Niektórzy odegrali w życiu Gdańska znaczącą rolę, głównie jako duchowni i nauczyciele.<br/><br/> | ||
W późniejszych latach fundacja występowała pod nazwą Aerarium vetus. Działała do XIX wieku, czerpiąc z legatów [[VOEGEDING OTTO DIETRICH, lekarz | Ottona Dietricha Voegedinga]] i innych dobroczyńców: profesorów, duchownych, burmistrzów, rajców, kupców. Do Aerarium vetus nawiązywała fundacja Aerarium novum, powołana do życia w roku 1752, lecz tylko w skromnym zakresie wspierająca fundusz stypendialny. {{author:EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | W późniejszych latach fundacja występowała pod nazwą Aerarium vetus. Działała do XIX wieku, czerpiąc z legatów [[VOEGEDING OTTO DIETRICH, lekarz | Ottona Dietricha Voegedinga]] i innych dobroczyńców: profesorów, duchownych, burmistrzów, rajców, kupców. Do Aerarium vetus nawiązywała fundacja Aerarium novum, powołana do życia w roku 1752, lecz tylko w skromnym zakresie wspierająca fundusz stypendialny. {{author:EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 20:01, 18 gru 2023
AERARIUM PAUPERUM STUDIOSORUM (Aerarium pro pauperibus studiosis), Skarbiec Ubogich Studentów, fundacja stypendialna założona 12 X 1650 przez rektora Gimnazjum Akademickiego i pastora kościoła św. Trójcy Abrahama Calowa. Następnie pieczę nad nią sprawowali m.in. Peter Oelhaf, Johann Maukisch, Nicolaus Bodeck, Adrian Engelke (1605–1661), ławnik i rajca gdański, protobibliotekarz (zob. Biblioteki Rady Miejskiej), Adrian von der Linde II.
Fundacja przyznawała stypendia uczniom Gimnazjum Akademickiego, lokowała kapitał przeważnie w Kamlarii, także w kasie dochodów nadzwyczajnych miasta. Administracja spoczywała w rękach rektora, inspektora i profesorów Gimnazjum. Uprawnieni do otrzymania stypendium byli gdańszczanie i przybysze, nawet cudzoziemcy; ubiegać się o nie mogli uczniowie klasy I (najwyższej), w wyjątkowych wypadkach klasy II.
Kandydat na stypendystę musiał się wyróżniać skromnością, sprawnością i pilnością. Ze środków stypendialnych można było korzystać raz lub dwukrotnie. W wypadku szczególnie pilnych uczniów będących w potrzebie pomoc przyznawano częściej. Stypendia wypłacano na ogół regularnie, w systemie rat kwartalnych. Wysokość raty wahała się od kilku do kilkunastu florenów. Liczba stypendystów dochodziła w ciągu roku do 25. Niektórzy odegrali w życiu Gdańska znaczącą rolę, głównie jako duchowni i nauczyciele.
W późniejszych latach fundacja występowała pod nazwą Aerarium vetus. Działała do XIX wieku, czerpiąc z legatów Ottona Dietricha Voegedinga i innych dobroczyńców: profesorów, duchownych, burmistrzów, rajców, kupców. Do Aerarium vetus nawiązywała fundacja Aerarium novum, powołana do życia w roku 1752, lecz tylko w skromnym zakresie wspierająca fundusz stypendialny.