ABRAMOWICZ IGNACY, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Abramowicz Ignacy.JPG|thumb|Ignacy Abramowicz]] | [[File:Abramowicz Ignacy.JPG|thumb|Ignacy Abramowicz]] | ||
| − | '''IGNACY ABRAMOWICZ''' (14 IV 1890 Łódź – 17 II 1982 Gdańsk), naukowiec, lekarz okulista, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn Ludwika. Studiował do | + | '''IGNACY ABRAMOWICZ''' (14 IV 1890 Łódź – 17 II 1982 Gdańsk), naukowiec, lekarz okulista, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn Ludwika. Ukończył w 1909 roku gimnazjum w Puławach. Studiował do 1917 w Warszawie i Moskwie (gdzie odebrał dyplom). W latach 1914–1917 służył w wojsku rosyjskim. W latach 1918–1922 pracował w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie i w szpitalach okręgowych Wojska Polskiego (kapitan rezerwy w III Batalionie Sanitarnym); w okresie 1923–1939 w Klinice Ocznej Uniwersytetu Stefana Batorego (USB) w Wilnie, od 1936 jako jej kierownik. Od 1925 doktor, od 1928 doktor habilitowany, od 1934 profesor tytularny.<br/><br/> |
Od stycznia 1945 do czerwca 1946 roku kierownik Katedry i Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W Gdańsku od czerwca 1946 roku do przejścia na emeryturę w 1962 kierował Katedrą i Kliniką Okulistyczną AMG. W latach 1951–1960 między innymi prezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, delegat Polski w Europejskim Towarzystwie Okulistycznym.<br/><br/> | Od stycznia 1945 do czerwca 1946 roku kierownik Katedry i Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W Gdańsku od czerwca 1946 roku do przejścia na emeryturę w 1962 kierował Katedrą i Kliniką Okulistyczną AMG. W latach 1951–1960 między innymi prezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, delegat Polski w Europejskim Towarzystwie Okulistycznym.<br/><br/> | ||
Autor podręcznika okulistycznego ''Chirurgia oka w zarysie'' (1952 i dwa kolejne wydania). Uważany za pioniera badań eksperymentalnych dotyczących praktycznych i teoretycznych zagadnień jontoforezy; od 1965 doktor honoris causa AMG. Odznaczony między innymi dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1936 i 1950), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Autor podręcznika okulistycznego ''Chirurgia oka w zarysie'' (1952 i dwa kolejne wydania). Uważany za pioniera badań eksperymentalnych dotyczących praktycznych i teoretycznych zagadnień jontoforezy; od 1965 doktor honoris causa AMG. Odznaczony między innymi dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1936 i 1950), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:43, 4 kwi 2021
IGNACY ABRAMOWICZ (14 IV 1890 Łódź – 17 II 1982 Gdańsk), naukowiec, lekarz okulista, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn Ludwika. Ukończył w 1909 roku gimnazjum w Puławach. Studiował do 1917 w Warszawie i Moskwie (gdzie odebrał dyplom). W latach 1914–1917 służył w wojsku rosyjskim. W latach 1918–1922 pracował w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie i w szpitalach okręgowych Wojska Polskiego (kapitan rezerwy w III Batalionie Sanitarnym); w okresie 1923–1939 w Klinice Ocznej Uniwersytetu Stefana Batorego (USB) w Wilnie, od 1936 jako jej kierownik. Od 1925 doktor, od 1928 doktor habilitowany, od 1934 profesor tytularny.
Od stycznia 1945 do czerwca 1946 roku kierownik Katedry i Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W Gdańsku od czerwca 1946 roku do przejścia na emeryturę w 1962 kierował Katedrą i Kliniką Okulistyczną AMG. W latach 1951–1960 między innymi prezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, delegat Polski w Europejskim Towarzystwie Okulistycznym.
Autor podręcznika okulistycznego Chirurgia oka w zarysie (1952 i dwa kolejne wydania). Uważany za pioniera badań eksperymentalnych dotyczących praktycznych i teoretycznych zagadnień jontoforezy; od 1965 doktor honoris causa AMG. Odznaczony między innymi dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1936 i 1950), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954). Pochowany na cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
