BREYSIG JOHANN ADAM, artysta plastyk
< Poprzednie | Następne > |
JOHANN ADAM BREYSIG (1 IV 1766 Leutesdorf, Nadrenia – 29 VIII 1831 Gdańsk), artysta plastyk. Stryj Johanna Baptisty Breysiga. Pierwsze nauki pobierał w Koblencji u prof. Petera Beckenkampa, następnie wykonywał scenografię dla wędrownej grupy teatralnej, pracował jako murarz, od 1791 na dworze księcia Friedricha Albrechta Anhalt-Bernburg w Bernburgu i Ballendstedt jako architekt i malarz teatralny. W 1792 odbył podróż studyjną do Italii. W 1796 był komisarzem budowlanym księstwa Anhalt-Bernburg, w 1799 profesorem Prowincjonalnej Szkoły Sztuk Pięknych i Rzemiosła w Magdeburgu. Od stycznia 1804 organizował podobną szkołę w Gdańsku.
W 1806, przed oblężeniem Gdańska przez wojska napoleońskie, wyjechał do Królewca, gdzie pracował jako malarz dekoracji teatralnych. W 1808 powrócił do Gdańska na stałe. Objął kierownictwo założonej w 1804 Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych, był jej dyrektorem do końca życia. Wykształcił wielu artystów, między innymi Augusta Lobegotta Randta, Christiana Gottlieba Ludwiga, Michaela Carla Gregoroviusa i swego następcę Johanna Carla Schultza.
Malował obrazy, akwarele. Był autorem prac z zakresu technik malarskich i perspektywy malarskiej. Porządkował zbiory grafik i obrazów ofiarowanych miastu przez Jakoba Kabruna. Współpracował z zarządem odbudowy zamku w Malborku, wykonał z jego widokami około 20 akwarel. W 1821 zorganizował pierwszą w Gdańsku dużą wystawę dzieł sztuki ( wystawy dzieł sztuki w Gdańsku w XIX i początkach XX wieku. Wystawa 1821). Zmarł na cholerę.