BRONK BRUNON, nauczyciel w Wolnym Mieście Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
BRUNON BRONK (1 XII 1906 Kościerzyna – 25 XI 1953 Birmingham, Wielka Brytania), nauczyciel, działacz społeczny. Syn Franciszka i Weroniki z domu Brylowskiej, primo voto Kobiela. W 1925 zdał egzamin maturalny w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Kościerzynie. Jako nauczyciel pracował w szkołach w Kobylu (kierownik, 1926), Czarnocinie, gdzie również prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych, oraz Trąbkach Wielkich (pierwszy kierownik, 1934). Od 22 V 1934 do 1939 był nauczycielem w Szkole Powszechnej im. Józefa Piłsudskiego Gdańskiej Macierzy Szkolnej w Domu Polskim przy Wallgasse (ul. Wałowa). Równolegle prowadził kursy języka polskiego w filii Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku w Gdańsku- Oruni. Mieszkał przy Fuchswall 7 (ul. Lisia Grobla) oraz Ludolf-König-Weg 9 (ul. Legnicka).
Zmobilizowany w sierpniu 1939 do Wojska Polskiego, wziął udział w kampanii wrześniowej. Internowany w obozie Kołotowo (Kulautuva) pod Kownem, po aneksji Litwy przez ZSRR w 1940 został wywieziony do obozu Ponoj, a następnie do obozu w Juży. Po podpisaniu w 1941 układu Sikorski-Majski wstąpił do formowanej w Tatiszczewie polskiej 5. Dywizji Piechoty. Z Armią Andersa przeszedł szlak z Iranu, przez Palestynę i Egipt do Włoch, gdzie wziął udział w bitwach o Monte Cassino oraz Ankonę. Po wojnie pozostał na emigracji. Odznaczony Medalem Wojska, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Gwiazdą Italii, Gwiazdą za Wojnę 1939–1945 oraz Medalem Obrony.
Żonaty był z Klarą z domu Korda (20 II 1913 Gdańsk – 1989 Wolverhampton, Wielka Brytania), ojciec Jerzego (1935–2001) oraz Marii (ur. 1939). Jego losy po II wojnie światowej nie były w kraju znane, nazwisko umieszczono na tablicy pamiątkowej polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej przy ul. Wałowej 21. ,
