LEŚNY MŁYN
| < Poprzednie | Następne > |
LEŚNY (Krzaczasty) MŁYN (Strauchmühle), Oliwa. Młyn na terenie należącym od 1186 roku do opactwa cystersów w Oliwie, wypuszczany w dzierżawę. Zwany też Młynem XXIII, jeden z dwóch w dobrach cystersów nad Potokiem Rynarzewskim (Młyn XXIV nie zachował się; młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Młyn działał dowodnie od końca XVI wieku jako kuźnica miedzi. W 1649 roku nabył go Stephan Berenta, w 1664 był własnością Märesiusa. Pod koniec XVII wieku przebudowany z polecenia cystersów na młyn zbożowy. Po roku 1750 nowy dzierżawca, Löbel, przebudował go na młyn prochowy, następnie ponownie pracował jako zbożowy.
Na początku XX wieku w sąsiedztwie młyna, z uwagi na specyficzny mikroklimat okolicy, zbudowano Dom Kuracyjny dla osób cierpiących na schorzenia górnych dróg oddechowych, a młyn przystosowano do produkcji prądu. Około 1911 uruchomiono tu ujęcie wody dla miasta (zwany także obecnie Strachowem), nie wymagające uzdatniania.
Od 1926 w granicach administracyjnych Gdańska. W 1943 przeniesiono tu (w obawie przed nalotami bombowymi) klinikę dziecięcą szpitala diakonis ewangelickich z Neugarten (ul. Nowe Ogrody). Po 1945 w Domu Kuracyjnym mieścił się internat Państwowego Pedagogium ( Wyższa Szkoła Pedagogiczna). W 1954 młyn, dworek młynarza i Dom Kuracyjny (100 ha) włączono w obręb Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeże.
