FÖRSTEMANN ERNST WILHELM, historyk, bibliotekarz
| < Poprzednie | Następne > |
FÖRSTEMANN ERNST WILHELM (18 IX 1822 Gdańsk – 4 XI 1906 Charlottenburg, Berlin), językoznawca, bibliotekarz, historyk. Syn Wilhelma Augusta (1791–1836), prof. matematyki w q Gimnazjum Miejskim. W 1840 ukończył Gimnazjum Miejskie, do 1844 studiował językoznawstwo porównawcze w Berlinie i Halle, od 1844 dr.; 1845–51 nauczyciel gd. Gimnazjum Miejskiego, prowadził amatorskie badania archeol., gł. na terenie Gd. oraz powiatu puckiego. Od 1851 nauczyciel w liceum w Wernigerode, od 1865 dyr. Biblioteki Królewskiej w Dreźnie; 1887–98 kierował bibl. króla Saksonii; koniec życia spędził w Charlottenburgu. Prowadził badania nad jęz. niem., czego efektem były 2-tomowe syntezy Altdeutsches Namenbuch (1856–59) i Geschichte des deutschen Sprachstammes (1874–75, przedruk 1966). Szczególnie zasłużył się jako badacz rękopisów Majów i ich kalendarza; pozostawił po sobie 7-tomowe dzieło Zur Entzifferung der Mayahandschriften (1887–98).
