FÖRSTER GEORG, wydawca, księgarz
| < Poprzednie | Następne > |
GEORG FÖRSTER (około 1615 Gdańsk – 1660 Gdańsk), wydawca i księgarz. Syn Caspra Förstera seniora, brat muzyka Caspra juniora, katolik. Studiował we Włoszech i w Niderlandach, gdzie uczył się muzyki i zapoznał się z rynkiem wydawniczym. Od 1637 roku prowadził w Gdańsku księgarnię, początkowo wspólnie z ojcem, po jego śmierci (1652) samodzielnie.
30 VI 1644 roku otrzymał od króla Polski Władysława IV Wazy przywilej umożliwiający sprzedaż książek w miastach Korony i Litwy, 26 V 1645 przywilej na wydawanie książek, a dwa lata później tytuł „bibliopola królewskiego”. Był to efekt szybkiego rozwoju jego księgarni, mającej filie w Lublinie (od 1646), Warszawie (od 1655) i w Krakowie na Małym Rynku w kamienicy Szobera (po 1653). W 1653 roku otrzymał w Gdańsku wielkie (kupieckie) obywatelstwo miejskie. Współpracował z drukarniami na terenie Rzeczypospolitej i Niderlandów, kierując się często miejscem zamieszkania autora drukowanej publikacji. W Gdańsku nie prowadził własnej drukarni (choć niekiedy tak się przyjmuje), lecz korzystał z usług drukarskich między innymi Davida Friedricha Rhetego, Andreasa Hünefelda i Simona Reinigera seniora. Na stronach tytułowych wydawanych przez niego książek rzadko pojawiała się informacja o drukarni, dlatego trudno je dokładne wskazać.
Wydawał między innymi prace Andrzeja Maksymiliana Fredry, Łukasza Opalińskiego juniora, Joachima Pastoriusa i Reinholda Curickego. Jego publikacje dotyczyły dziejów Polski oraz kwestii teologicznych, ponadto były to podręczniki, lektury szkolne i kalendarze. Na dwór królewski dostarczał druki nut dla tamtejszej kapeli. Sporadycznie występował w niej jako muzyk. Książki z jego oficyny odznaczają się starannością i często mają ozdobną formę (między innymi miedzioryty do nich były wykonywane przez znanych ówcześnie artystów).
Od około 1653 roku był żonaty z Anną Constantiną Reyneker, córką krakowskiego księgarza. Jako wdowa prowadziła w Gdańsku księgarnię do 1668, kiedy w całości lub w części firma została przeniesiona do Amsterdamu. Dalsze losy wdowy i księgarni nie są bliżej znane.
Do 1666 roku Förster i jego spadkobiercy wydali ponad sto różnych druków. Często widnieje na nich feniks w ogniu z napisem „Nutrix ipse sui”.
