FRIEDRICHSEN ERNESTINE, malarka
| < Poprzednie | Następne > |
ERNESTINE FRIEDRICHSEN (29 VI 1824 Gdańsk – 21 VII 1892 Düsseldorf), malarka. Pochodziła z rodziny menonickiej (q menonici), była córką gdańskiego kupca q Daniela Friedrichsena. Pierwsze nauki w zawodzie artystycznym pobierała w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych lub na lekcjach prywatnych. W latach 1854 i 1858 prezentowała swoje prace na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 1854 roku pokazała rysunek głowy chłopca (Knaben Kopf) wykonany kolorową kredką, w 1858 kilka portretowych obrazów olejnych: Großmuter und Enkel (Babcia i wujek), Babendes Kind (Niemowlę), Mädchen am Spinnrad (Dziewczyna z kołowrotkiem), Kinder mit einer Traube spielend (Dziecko z trąbką).
Około 1855 roku wyjechała na dalsze studia artystyczne do Düsseldorfu. Malarstwa portretowego uczyła się u Marie Wiegmann (1820–1893), rodzajowego u profesora tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych Rudolfa Jordana (1810–1887). Była ulubioną uczennicą Jordana, posiadała pracownię w jego kamienicy przy Wehrbahn 9. Malarstwo rodzajowo-pejzażowe dominowało w jej dalszej działalności artystycznej.
Od 1860 roku odbywała liczne podróże studyjne po Niemczech i Europie, wykonywała szkice do przyszłych prac w Belgii, Holandii, we Włoszech, Polsce i Prusach Wschodnich. Brak informacji o pracach związanych z Gdańskiem. W 1861 roku otrzymała wyróżnienie na wystawie drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych za obraz Hüttendorf wandernder polnischer Flößer an der Weichsel (Chaty wiejskie i tratwy nad Wisłą), cenione były także jej portrety Żydów, w tym obraz z tego czasu Jüdische Lumpensammler in Masuren. W 1884 roku nabywcą obrazu Sommerlust (Radosne lato) był cesarz Wilhelm I. Wystawiała w największych miastach Niemiec: Berlinie, Monachium, Dreźnie, Hamburgu i Düsseldorfie. Jej prace znajdują się w tamtejszych muzeach oraz w zbiorach prywatnych. W 1867 roku była współzałożycielką organizacji niemieckich artystek w Berlinie (Der Verein der Berliner Kunstlerinnen). Rodziny nie założyła.
