SCHRECK VALENTINUS, rektor szkoły mariackiej
| < Poprzednie | Następne > |
SCHRECK VALENTINUS (1527 Altenberg – 1602 Gdańsk), poeta, rektor q szkoły mariackiej. Studiował w Wittenberdze i Królewcu, gdzie 3 X 1566 uzyskał stopień magistra. W 1567 prof. poezji, 1568 dziekan Wydz. Filoz. uniw. w Królewcu. Uprawiał wówczas gł. poezję rel. Jego talent poetycki doceniono 1559, po ogłoszeniu elegii Triumphus Christi ascedentis in coelum, zadedykowanej Mikołajowi Radziwiłłowi Czarnemu. Tworzył też wiersze okolicznościowe, szczególnie epitalamia, dedykowane przyjaciołom i przełożonym. W 1569 powołany przez Radę Miejską Gd. na rektora szkoły mariackiej, był nim do końca życia. Dbał o dobór odpowiednich nauczycieli, pisał książki dla uczniów, prowadził teatr szkolny. Przedstawienia odbywały się w q kośc. NMP (pierwsze 1570). W 1573 wystawił komedię Hansa Sachsa w jęz. niem. David und Bathseda, a 1578 Phormio Terencjusza po łacinie i Gryzeldę Boccaccia we własnej przeróbce w jęz. niem. W 1581, z okazji uroczystego otwarcia siedziby szkoły przy ul. Chlebnickiej 2, w obecności notabli miejskich wygłosił wierszowane przemówienie na temat szkolnictwa od starożytności po czasy współczesne. W 1578 dla potrzeb szkolnych ułożył krótkie wiersze do perykop ewang. (Hexastichorum et hymnorum praecipues lectionum evangelicarum In ecclesia… libri 3), 1586 poszerzone wyd. pt. Periocharum et hymnorum… libri 3. W nauczaniu jęz. łac. posługiwał się podręcznikiem Ioachima Camerariusa (rozmówki łac.-niem.), przez siebie zmody- fikowanym. W 1592 opracował program reformy szkoły mariackiej Leges officia docentium et dis- centium in schola Mariana complectens, który został przyjęty przez rektorów pozostałych szkół parafialnych. Najważniejszym postanowieniem było wprowadzenie obowiązku szkolnego dla wszystkich dzieci w Gd. Dla uczniów z ubogich rodzin tworzono klasy pauprów. W 1575 wyd. zbiór epitalamiów (Epithalamia varia), 1583 zbiór wierszy rel. Pochowany w kośc. NMP.
