WYSOKA
| < Poprzednie | Następne > |
WYSOKA (Wittstock), obecnie osiedle mieszkaniowe w dzielnicy Osowa. Początkowo wieś zajmująca większość obszaru obecnej Osowej, między obecnymi ulicami Komandorską, Sopocką i Odyseusza od północy, Barniewicką od zachodu, Obwodową Trójmiasta od wschodu i Nowy Świat od południa. Centrum wsi znajdowało się w okolicach obecnych ulic Kielnieńskiej i Wodnika. Wieś powstała przy ważnym szlaku drogowym z Gdańska do Słupska. Od 1283 roku (z nadania Mściwoja II) do 1783 (80 mieszkańców) była własnością opactwa cystersów w Oliwie, wraz ze wschodnią częścią obecnego Jeziora Wysockiego (część zachodnia należała do Chwaszczyna), obecnie środkiem jeziora biegnie granica administracyjna Gdańska. W XIV wieku był tu młyn. W 1682 Wysoka liczyła 30 mórg osiadłych, 42 puste, były tu ogrodnictwo i karczma, następnie folwark klasztorny. Po sekularyzacji dóbr klasztornych została rozparcelowana. W 1819 roku liczyła 12 domów, karczmę i 80 mieszkańców, należały do niej 2 jeziora. Wypuszczana w dzierżawę (dwór zarządcy znajdował się przy obecnym skrzyżowaniu ulic Kielnieńskiej i Feniksa), dzierżawcami byli: w 1783 Dawid Lietzau, w 1830 radca gdański Fryderyk Wilhelm Frantzius, w 1861 jego brat, członek zarządu miejskiego Karol Eilhard. W 1867 roku obejmowała 14,8 ha, 10 domów, karczmę (ul. Kielnieńska, obecnie rejon nr. 30) i 136 mieszkańców. W osobną dzierżawę władze pruskie wypuszczały J. Wysockie. Po roku 1918 znalazła się w granicach polskiego województwa pomorskiego. W 1921, po wybudowaniu linii kolejowej Gdynia–Kokoszki, jej odcinek wchodził na teren Wysokiej (z okolic obecnej ul. Drawskiej) między ul. Komandorską i Kielnieńską, przy której (na wysokości obecnej posesji nr 90 a 100) powstał przystanek, następnie biegł do ul. Wodnika i nią do wsi Klukowo. Około roku 1922 dom przy ul. Kielnieńskiej 24 (gdzie założono kaplicę) i kilkanaście ha między ulicami Kielnieńską a Komandorską nabył zakon ojców pijarów, będący ich właścicielem do 1939. Przed 1925 prywatny majątek ziemski, z pałacem i kaplicą (nieistniejącymi, zlokalizowanymi w okolicach stawu przy ul. Kielnieńskiej), domem starców (ul. Kielnieńska, rejon posesji nr 45), nadleśnictwem i cegielnią (w rejonie ul. Odyseusza i Obwodowej, po II wojnie światowej składowisko śmieci dla Gdańska i Sopotu, obecnie teren stacji benzynowej); w roku 1925 majątek rozparcelowano. W 1930 zmodernizowano linię kolejową (kształt obecny), wybudowano nowy przystanek, obecnie Gdańsk-Osowa. Przystanek „Wysoka” (rozebrany po II wojnie światowej) stracił funkcje pasażerskie, służąc miejscowemu tartakowi, tory rozebrano. 1 I 1973 południową, większą część Wysokiej włączono w granice administracyjne Gdańska, pozostały obszar do Gdyni. W rejonie ulic Biwakowej, Niedziałkowskiego i Barniewickiej od początku lat 70. XX wieku powstawało osiedle domków jednorodzinnych pracowników przemysłu stoczniowego pod nazwą Osowa, którą rozciągnięto na obszar wszystkich nowych inwestycji, zacierając historyczne podziały i ograniczając nazwę Wysoka do wschodniej części Osowej oraz węzła drogowego na skrzyżowaniu Obwodnicy Trójmiasta i ulic Spacerowej i Kielnieńskiej. Część tego obszaru (między ulicami Kielnieńską i Spacerową: ul. Jelenia, Łosiowa i Sarnia, z zabudową wzniesioną w 1993 roku przez Spółdzielcze Zrzeszenie Budowy Domów Jednorodzinnych „Za Obwodnicą”) należy do Gdyni.
