IWICKI ZYGMUNT, ksiądz, historyk sztuki
| < Poprzednie | Następne > |
ZYGMUNT IWICKI (ur. 23 IV 1930 Lubiewo koło Tucholi), ksiądz, doktor filozofii, historyk sztuki, znawca dziejów Oliwy. Szkołę podstawową ukończył w Lubiewie, w latach 1946–1951 uczył się w gimnazjum w Gdańsku i Poznaniu, 1951–1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VII 1956 roku w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. Wikariusz m.in. w Nowym Dworze Gdańskim w parafii Przemienienia Pańskiego (ustanowiony 9 IX 1958), w gdańskiej parafii kościoła Matki Boskiej Bolesnej przy ul. Głębokiej 1 (1963), w parafii kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jelitkowie (ustanowiony 1 VII 1969). W roku 1971 był duszpasterzem akademickim w Gdańsku. Równocześnie do 1971 studiował w Instytucie Historii Sztuki UAM (uzyskał magisterium na podstawie pracy Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej). Od roku 1972, za zgodą władz kościelnych, przebywa za granicą, do 1978 w Niemczech, potem w Szwajcarii. Na uniwersytecie w Karlsruhe w 1978 roku obronił pracę doktorską, w której wykazał, że ołtarz główny katedry oliwskiej jest dziełem Andreasa Schlütera. Od roku 1979 profesor w Kantonsschule Kollegium Schwyz (Zurych) i konserwator przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym. Od 1995 na emeryturze. W 2002 roku pasowany na rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajcarskiego. Autor m.in. prac: Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter (1980), Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster (1994), Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945) (1998), Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i byłego klasztoru (2001), Nekropolia oliwska (2004), Konwent oliwski (1186–1831). Leksykon biograficzny nie tylko… (2010).
