ŁOWIECTWO
| < Poprzednie | Następne > |
ŁOWIECTWO. Do uporządkowania spraw łowieckich w Gd. i jego okolicach przystąpiono w poł. XIX w. W XVII w. władze Gd. zakazały używania nieefektywnych sideł i sieci, powołując specjalnych strzelców z rusznicami i przyznając im 20 guldenów nagrody za każdego zabitego wilka. Z tego okresu wyróżniającymi się myśliwymi polującymi na wilki byli menonici Jakob Claassen i Jakob Giesebrecht z Wróblewa. Prawdopodobnie ostatni wilk na ziemi gd. został zabity na pocz. XIX w. Szczególnej opiece władz Gd. w XVI i XVIII w. podlegały polowania na ptactwo. Odbywały się pod nadzorem cechu ptaszników (Vogelfängerzunft), mających siedzibę przy Langgarten (ul. Długie Ogrody), specjalną kaplicę w kośc. św. Barbary, cechową skrzynię i insygnia. Polowanie na kaczki zawsze przygotowywane było przez zawodowych kaczych chwytaczy cechowych; m.in. przedstawicielami tego zawodu w XVII w. byli w Gd. Jakob Wessel (1626), Heinrich Jacobsen (1634) i Peter Peters. Polowania na kaczki odbywały się także w rejonie jeziora Zaspa, połowy z jeziora trafiały do właściciela, cystersów z klasztoru w Oliwie. Osobnemu traktowaniu podlegał teren na Mierzei Wiślanej, gdzie od 1454 polowanie na ptactwo było zastrzeżone dla pol. króla. W poł. XIX w. powstał Danziger Jagd- und Wildschutz-Verein (Związek Gd. Myśliwych i Obrońców Dzikiej Przyrody). Członkowie związku nie tylko polowali, ale także zajmowali się ochroną dzikiej zwierzyny (zimowe dokarmianie, ochrona przed kłusownikami). Dzięki staraniom związku 1875–77 udało się odtworzyć na Żuławach populację bażantów. W 1879 skupiał on 129 członków. W XIX–XX w. w rejonie gd. w zasadzie nie polowano już na grubszego zwierza, jedynie na sarny, zające, kaczki, kuropatwy i słonki. Szczególnie mało było jeleni szlachetnych, dzików oraz łosi. Rabunkową politykę w lasach otaczających Gd. próbował powstrzymać Julius von Pannewitz, nadleśniczy z Kwidzyna (1816–31), późniejszy znany niem. przyrodnik. Po utworzeniu II WMG gd. myśliwi zjednoczeni byli w Jagdschutz- -Verein Danzig (Związku Myśliwych Gd.). Stałym miejscem zebrań związku była restauracja Hohenzollern przy Langer Markt 11 ( Długi Targ). W 1934 związek uległ samolikwidacji, na jego miejsce powołano Landesverband Danziger Jäger (Krajowy Związek Myśliwych w Gd.), podporządkowany Berlinowi. W 1945 zaczęła organizować się pol. Wojewódzka Rada Łowiecka, w listopadzie 1945 powstało Koło Łowieckie „Tur”, 1946 Koło Łowieckie „Sokół” nr 7, Koło Łowieckie Pracowników Lasów Państwowych „Knieja”, Koło Łowieckie „Łowiec”, Koło Łowieckie „Dzik”, Koło Łowieckie „Dąbrowa”. Obecnie na terenie okręgu gd. funkcjonują 73 koła łowieckie, skupiające około 3600 myśliwych. Zgodnie z ustawą z 13 X 1995 sprawami łowieckimi na terenie Gd. i okolic zajmuje się Polski Związek Łowiecki Zarząd Okręgowy w Gd., który wspólnie z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Gd. prowadzi gospodarkę łowiecką. Od poł. lat 70. XX w. myśliwi z okręgu gd. dysponują własną strzelnicą myśliwsko-sportową we Wrzeszczu, przy ul. Jaśkowa Dolina 114. Pierwsze zawody strzeleckie odbyły się tam 1978. W latach 90. XX w. strzelnica była stopniowo rozbudowywana do stanu obecnego: biura, sale konferencyjne, restauracja, sklep myśliwski. Przy strzelnicy mają siedzibę struktury Zarządu Okręgowego.
