KAPLICA ŚW. GERTRUDY
| < Poprzednie | Następne > |
KAPLICA ŚW. GERTRUDY (nie istnieje). Związana z powstałym przed 1342 szpitalem św. Gertrudy, poza obszarem miejskim, naprzeciwko q Bramy Długoulicznej, na lewym brzegu q Kana- łu Raduni. Podporządkowana pierwotnie q kośc. św. Katarzyny, po powstaniu q kośc. NMP, wedle rozstrzygnięcia komtura gd. z 11 VI 1363, filialna wobec niego. Wedle tego rozstrzygnięcia miała tu być odprawiana tylko 1 msza dziennie, czytana, bez śpiewu, bez kazań, witrykom zabroniono organizowania procesji wewnątrz i na cment. W 1520, wobec zagrożenia Gd. przez wojska Krzyżaków, spalona profilaktycznie przez gdańszczan wraz ze szpitalem, zaraz potem odbudowana. Przenie- siona wraz ze szpitalem św. Gertrudy 1563 w nowe miejsce (q Zaroślak), zniszczona już 1576, w czasie przygotowań do q wojny Gd. z królem pol. Stefanem Batorym, jej funkcję pełniła szpitalna sala modlitwy. W 1581–82 w centr. części odbudowanego szpitala umieszczono kaplicę pod wezwaniem św. Gertrudy. Wobec planów stworzenia parafii obsługującej obszar między q Nowymi Ogrodami na płn., umocnieniami q Głównego Miasta i q Starego Przedmieścia od wsch., Biskupią Górką od zach. i Zaroślakiem od płd. i budowy q kośc. Zbawiciela, w kaplicy szpitalnej 1632–35 tymczasowo udzielano chrztów i spełniano posługi pogrzebowe. Po 1635 funkcje te przejął kośc. Zbawiciela, ale po jego zniszczeniu 1655, do odbudowy 1695, pełniła je czasowo ponownie. W 1695 ołtarz i kazalnicę przeniesiono z kaplicy do nowego kośc. Zbawiciela, ją zaś, w związku ze złym stanem tech., zamknięto i rozebrano.
