INSTYTUT UBOGICH (Armeninstitut), instytucja wyłoniona staraniem prowizora pełniącego urząd budowlany i aprowizacji q Domu Dobroczynności, kupca Caspara Davida Selckego w 1788 roku z q Urzędu Dobroczynności, celem niesienia pomocy coraz liczniejszym w Gdańsku końca XVIII wieku ubogim. Instytut udzielał świadczeń socjalnych ubogim mieszkającym w domach (wsparcie finansowego, bezpłatna opieka lekarza i chirurga), zgodnie z przekonaniem o nierentowności i nieefektywności zamkniętych zakładów dla ubogich. Pierwotnie mieścił się w osobnej izbie Domu Dobroczynności, następnie w pobliskim, specjalnie zakupionym budynku przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). W roku 1823 przeniesiony do budynków q Domu Poprawy. W 1833 wraz z pensjonariuszami ulokowany w q Dworze II przy Pelonker Straße 124 (ul. Polanki; q dwory oliwskie), jako q Zakład Pracy i Ubogich.
ASZ
