INSTYTUT MASZYN PRZEPŁYWOWYCH PAN, ul. Fiszera 14. Powstał w wyniku starań prof. q Roberta Szewalskiego, od 1945 kier. Katedry Turbin Parowych i Spalinowych i Sprężarek Wirnikowych q PG, od 1953 kier. 25-osobowego, nowo powołanego Zakładu Maszyn Wirnikowych PAN (z siedzibą w baraku należącym do PG). W lipcu 1956 uchwałą Prezydium Rządu Zakład przemianowano na Instytut Maszyn Przepływowych, samodzielną placówkę nauk. PAN. IMP prowadził badania nad problemami przepływowych maszyn i urządzeń energetycznych (turbiny parowe, gazowe i wodne, sprężarki, wentylatory, pompy wirnikowe, sprzęgła hydrokinetyczne, pędniki okrętowe, urządzenia strumieniowe, generatory i silniki plazmowe). Od 1959 zaczął wydawać pismo „Prace Instytutu Maszyn Przepływowych”. W 1971 uzyskał siedzibę w nowo wybudowanym gmachu przy ul. Fiszera (na działce udostępnionej przez PG), zaprojektowaną przez Bogdana Wciorkę. W 1974 oddano do użytku laboratorium: parową stację doświadczalną (do badań zjawisk przepływowo-cieplnych w parze mokrej) i stanowisko do badań kawitacyjnych. W 1978 IMP zatrudniał 276 pracowników, w tym 19 prof. i doc., wydawał serię „Maszyny przepływowe”. Po 1981, w wyniku restrukturyzacji, kadra IMP zmalała do ok. 160 pracowników. Obecnie prowadzi badania w dziedzinach: mechanika płynów, przepływy wielofazowe, termodynamika i wymiana ciepła, fizyka plazmy, technika laserowa, mechanika maszyn, tribologia, diagnostyka maszyn energetycznych. Od 2003 nosi imię R. Szewalskiego. Dysponuje Domem Naukowca w Gd. przy ul. Świętojańskiej 47/48. red.
|
|
| Dyrektorzy Instytutu Maszyn Przepływowych PAN
|
| 1956–1970
|
prof. q Robert Szewalski
|
| 1970–1977
|
prof. Tadeusz Gerlach
|
| 1977–1998
|
prof. q Jerzy Krzyżanowski
|
| 1998–
|
prof. Jarosław Mikielewicz
|
