HENRICHSDORFF BENJAMIN BENEDICT, współzałożyciel towarzystwa literackiego, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN BENEDICT HENRICHSDORFF (10 X 1738 Gdańsk – 12 III 1808 Steblewo), pastor. Syn pastora Johanna Davida Henrichsdorffa. 30 I 1753 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego. W czasie nauki był współzałożycielem towarzystwa literackiego Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks in Danzig ( Aestetische Gesellschaft zu Danzig (Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku)). Był także w 1756 autorem wiersza żałobnego po śmierci siostry stryjecznej Eleonory Constantii Löbel, córki Carla Benedicta Henrichsdorffa (ur. 1719).
7 VIII 1757, wraz z kolegą z Gimnazjum (uczniem od 1751), Nathanaelem Gottfriedem Moeringiem, zapisał się na uniwersytet w Rostocku, przed wyjazdem na studia żegnał go wierszem Friedrich August Deschner. Po powrocie 13 IV 1764 zweryfikowany został przez gdańskie Ministerium Duchowne. Wyświęcony 2 VII 1774, od 7 tego miesiąca pastor w Juszkowie, od 1789 pastor w Steblewie.
17 I 1775 poślubił w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Marię Constantię Lau (pochowana tamże 19 XII 1794, w wieku 40 lat w grobie nr 163). Zmarł nagle, siedząc przy stole. Pochowany 16 III 1808 w kościele w Steblewie.
Bibliografia:
Die Matrikel der Universität Rostock, hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 297.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340.
Freytag Hermann, Geschichte des Kirchspiels Stublau in Danziger Werde, „Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins” 1912, H. 52, s. 186.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 229, 266.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 83, 110–111.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 237; 2, 504; 3, 18.
