DIETRICH GEORGE THEODOR, kaznodzieja
| < Poprzednie | Następne > |
GEORGE THEODOR DIETRICH (18 X 1771 Gdańsk – 7 III 1813 Gdańsk), duchowny. 1 IV 1788 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 18 IV 1793 na uniwersytet w Królewcu, gdzie odbył studia teologiczne, w 1794 korzystając ze stypendium Johanna Gotffrieda Diesseldorfa. Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne 25 IV 1798, święcenia przyjął 2 II 1809 w Gdańsku. Od 19 II 1809 do śmierci był drugim kaznodzieją w kościele Bożego Ciała i kaznodzieją kościoła w Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej). Zmarł w czasie epidemii tyfusu.
We wrześniu 1809 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z panną Sabiną Kathariną Ehrenberger (1780 – 30 VII 1840 Gdańsk), prywatną nauczycielką, w 1831 zamieszkałą przy Frauengasse 757 (ul. Mariacka 24), w 1836 – przy Hundegasse 696 (ul. Ogarna 99). Ojciec Theodora Gustava Johanna Friedricha, w 1834 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, następnie studiów teologicznych na uniwersytecie w Królewcu, w 1858 pastora w Świeciu nad Wisłą.
W roku szkolnym 1838/1839 wdowa z synem prowadziła przy Hundegasse 800 (ul. Ogarna 39) prywatną średnią szkołę dla kilkudziesięciu dziewcząt. Obok języka niemieckiego, łaciny, rachunków uczono w niej również języka francuskiego (Jean Paul Lafargue, 1774 – po 1853 Szadółki pod Gdańskiem), rysunków ( Carl Gottlieb Verch), kaligrafii i robót ręcznych. Po śmierci właścicielki szkoła uległa likwidacji.
Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 623.
Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter, Dantzig 1810, s. 74.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 369.
Danziger Anzeiger nr 99 z 30 VIII 1809, s. 950, zapowiedzi ślubne z 27 sierpnia.
Intelligenz Blatt nr 20 z 10 III 1813, s. 185, nekrolog; nr 177 z 31 VII 1840, nekrolog wdowy.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 99.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 71, 74.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, s. 179.
