WERMUTH (Wermuht), członkowie cechów muzycznych

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 18:09, 28 paź 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Wynagrodzenie z Kasy Miejskiej dla Ephraima Wermutha z 24 VII i 7 VIII 1734

WERMUTH (Wermuht), członkowie cechów muzycznych. W Gdańsku funkcjonowało kilka cechów muzyków, w zależności od specjalności, np. odrębny cech tworzyli skrzypkowie, trębacze, wcześniejszy urząd piszczków (a nie cech) w XVIII wieku przyjął strukturę cechu. Nie jest łatwo ustalić, do jakiej grupy należał konkretny muzyk, mógł był muzykiem miejskim, należeć do kapeli kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), ale równocześnie być członkiem jakiegoś cechu.

Christian (ur. ok. 1639), instrumentalista nieznanej specjalności, muzyk cechowy. Występując kilka razy w charakterze świadka przed sądem ławniczym, określany był początkowo „mieszkańcem” Gdańska, od 1681 „obywatelem”. W 1698 był starszym cechu, w latach 1701–1711 członkiem kapeli kościoła NMP. Za udział w wykonaniu pasji w Wielki Piątek 1711 otrzymał wynagrodzenie w wysokości florena i 15 groszy lub florena 18 groszy.

Gottfried (ur. ok. 1667 Gdańsk), prawdopodobnie syn Christiana, instrumentalista nieznanej specjalności, muzyk cechowy. 3 VI 1702 uzyskał obywatelstwo Gdańska i w tym roku był mistrzem cechowym (Zunfmeister). W latach 1709–1722 muzyk kapeli kościoła NMP. Za udział w wykonaniu pasji w Wielki Piątek 1711 otrzymał wynagrodzenie w wysokości florena 15 groszy lub florena 18 groszy. Przed sądem ławniczym odnotowany kilka razy w charakterze świadka. Żonaty był z Susanną (ur. ok. 1662) z domu Hillbrandt. Ojciec Gottlieba, który 21 IV 1733 jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) za 30 florenów wystarał się o podwyższenie prawa miejskiego do kupieckiego i Michała (poniżej).

Ephraim, piszczek wieżowy (Turmpfeifer), w latach 1713–1731 muzyk kapeli kościoła NMP, należał do cechu, w 1729 był mistrzem (Zunftmeister). 24 VII 1734 otrzymał z Kasy Miejskiej wynagrodzenie za odtrąbienie uroczystego triumfu informującego o uznaniu Augusta III Sasa za króla Polski, a 7 VIII 1734 z okazji ceremonii złożeniu królowi hołdu przez Gdańszczan. W 1711 potwierdzenie prawa miejskiego otrzymał muzyk Ephraim Worms, syn Christiana, może to on pod zniekształconym nazwiskiem.

Michael (ok. 1692 Gdańsk – pochowany 20 IV 1758 Gdańsk), muzyk cechowy nieznanej specjalności. Był synem Gottfrieda i Susanny z domu Hillbrandt, 12 VIII 1719 uzyskał obywatelstwo Gdańska, od tego roku mistrz cechowy (Zunftmeister), zatrudniony w kościele św. Jana (gdzie został pochowany). W sądzie ławniczym kilka razy odnotowany w charakterze świadka.

Benjamin (ur. ok. 1699), syn Christiana, muzyk cechowy nieznanej specjalności. 4 XII 1724 uzyskał potwierdzenie obywatelstwa Gdańska jako Bürger-Kind, w tym roku był mistrzem (Zunftmeister), w 1765 zastępcą starszego cechu (kompan), w 1766 starszym cechu. W sądzie ławniczym odnotowany kilka razy w charakterze świadka.

Johann Benjamin (ok. 1732 – pochowany 8 I 1789 Gdańsk), syn Benjamina, muzyk cechowy nieznanej specjalności. 22 I 1754 uzyskał potwierdzenie obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind i w tym roku był mistrzem (Zunftmeister). W sądzie ławniczym odnotowany kilka razy w charakterze świadka. Pochowany w kościele św. Jana. DP







Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,43/67, f. 184v–185r; 300,43/83, f. 203rv; 300,43/86, f. 210rv; 300,43/93, f. 106rv; 300,43/112, f. 228rv; 300,43/118, f. 44v–45r; 300,43/150, f. 14v; 300,43/150, f. 54v–55r; 300,43/138, f. 216v–217r; 300,43/147, f. (po 91); 300,43/156, f. 248r; 300,43/170, f. 258r; 300,12/147, s. 107; 352/23, s. 4.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 392; IV, s. 57; VI, s.122; VII, s. 357, 555, 557, 561.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931, s. 94, 225, 311, 315, 316, 355, 384.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania