KIAZIMOWA SOŁMAZ, nauczycielka
| < Poprzednie | Następne > |
SOŁMAZ KIAZIMOWA (ur. 9 IV 1948 Baku), nauczycielka. Córka pochodzącego z Iranu dziennikarza Akifa Hussejn-ogły Kiazimowa, i Rosjanki Tamary Bobreniowej. Siostra Tamilli Kiazimovej (ur. 1949), lekarki. W 1966 ukończyła z wyróżnieniem 11-letnią Szkołę Średnią nr 23 w Baku, otrzymując złoty medal. W 1967 rozpoczęła studia na Wydziale Filologii Romańsko-Germańskiej Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (specjalizując się w języku angielskim), od 1972 magister filologii angielskiej. W trakcie pracy zawodowej odbyła kurs metodyki nauczania języka angielskiego w Lincolnshire (1989), kurs metodyczny dla nauczycieli języka angielskiego „Autonomia nauczyciela", zorganizowany przez Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie i The British Council (2001), uczestniczyła w cyklu warsztatów z metodyki nauczania języka angielskiego Programu Insert (2000–2001), w konferencji metodycznej III Forum Gdańskiego dla Nauczycieli Języka Angielskiego, zorganizowanej przez INSETT (In-Service Teacher Training), IATEFL (International Association of Teachers of English as a Foreign Language in Poland) oraz Pearson Longman (2003).
Po ukończeniu studiów w Moskwie 20 XII 1972 przyjechała do Gdańska, zamieszkała w Oliwie, następnie przy ul. Gdyńskiej na Żabiance. W marcu 1973 rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka angielskiego w V Liceum Ogólnokształcącym, ucząc tam 44 lata, do emerytury 31 VIII 2016. W 2001 uzyskała tytuł nauczyciela dyplomowanego.
W latach 1975–1990 była w Gdańsku opiekunem praktyk studentów Uniwersytetu Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu i Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W latach 1992–1993 sprawowała opiekę nad native speakerem, nauczycielem języka angielskiego z USA, zatrudnionym w V LO. W latach 1990–2001 koordynowała przygotowania rocznego pobytu polskiej młodzieży za granicą w ramach programu organizacji YFU (Youth for Understanding). W 1998 zainicjowała i przeprowadziła wspólny projekt z King George College (Southport), dotyczący wspólnej historii Polski i Wielkiej Brytanii w okresie międzywojennym.
W latach 1989–1991 i 2005–2006 była uczestniczką i tłumaczką delegacji związkowców sekcji nauczycielskiej NSZZ „Solidarność” w Norwegii. Brała udział w szkoleniach i wymianie nauczycieli związkowców z Norwegią (1989–1991), wygłosiła tamże na konferencjach związków zawodowych nauczycieli referaty Co „Solidarność” dała polskiej szkole i Reformy szkolnictwa w Polsce od 1989 (2006). Tłumaczyła na język angielski publicystyczne teksty do „Przeglądu Oświatowego” kolportowanego na Światowym Kongresie Wschód-Zachód (1989). Od 1992 do 2004 pracowała społecznie w charakterze tłumacza w Fundacji „Dzieciom Opuszczonym”. W latach 1986–2006 organizowała partnerskie wymiany uczniów ze szkołami w Niemczech. Autorka antologii krótkich opowiadań autorów anglojęzycznych A Closer Look at English z komentarzami i ćwiczeniami (2001), współautorka monografii V LO 60 lat minęło (2005). Egzaminatorka maturalna Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, od 2002 weryfikatorka matury klas dwujęzycznych przy Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Gdańsku.
Odznaczona Srebrnym (2000) i Złotym Krzyżem Zasługi (2005) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008). Od 19 I 1971 żona Zygmunta Kluska (ur. 1946), absolwenta Wydziału Fizyki Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1971), profesora nauk o Ziemi, pracownika Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie. Matka Wojciecha Kluska (ur. 8 VI 1974 Gdańsk), prokuratora.
