PEGELAU DANIEL AUGUST, radca, ławnik
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL AUGUST PEGELAU (6 VIII 1754 Gdańsk – 26 IV 1816 Gdańsk), ławnik I Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Syn burmistrza Johanna Gottlieba. 20 II 1770 zapisany do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, w latach 1773–1775 studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze, korzystał ze stypendium Johanna Gotffrieda Diesseldorfa. 16 IV 1776 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W latach 1776–1792 sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, w 1787 archiwariusz miejski, po przejściu (1793) Gdańska pod panowanie pruskie w 1794–1798 sekretarz Sądu Handlowego, od 1799 radca miejski i sekretarza sądu Wety (Wett und Handlungs Gericht). W niezrealizowanym projekcie pruskiej Kamery Wojen i Domen w Kwidzynie i Kolegium Admiralicji w Gdańsku z 1802 w sprawie utworzenia w Gdańsku szkoły nawigacyjnej, przewidywany był na nauczyciela prawa i zwyczajów morskich, głównie tych portów, do których zawijały gdańskie statki (prawa i obowiązki armatora, załogi, dostarczyciela i odbiorcy ładunku, kwestie awarii, etc.).
W okresie WMG, w latach 1809–1814, ławnik, w 1808 consenior, w 1809–1813 senior Ławy. W 1813 oskarżony był przez władze francuskie w Gdańsku jako przywódca spisku prorosyjskiego, aresztowany, uniewinniony przez Trybunał Wojenny. W latach 1814–1816 radca sądowy. Członek loży „Zur Einigkeit” ( wolnomularstwo).
Mieszkał w należącej do niego kamienicy przy Brotbänkengasse 36 (ul. Chlebnicka). 2 XII 1790 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) zawarł związek małżeński z Florentyną Elisabeth (pogrzeb 8 V 1813), córką Adama Gottlieba Freude (właściwie Ephraima Isaacka Behra z Zamościa, Żyda, przechrzczonego w 1756 w gdańskim kościele św. Trójcy). Z żoną pochowany w kościele NMP pod płyta nagrobną nr 341.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 290.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 352.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 63.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 361.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 234–235.
