TESCHNER HIERONYMUS, proboszcz kościoła św. Jakuba w Oliwie

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 14:08, 5 maj 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

HIERONYMUS JACOB TESCHNER (1737 Wartenberg (Barczewo) – 2 VI 1823 Oliwa), proboszcz kościoła św. Jakuba w Oliwie. W 1758 wstąpił do oliwskiego klasztoru cystersów, sporządzając przy tej okazji testament, w którym dwie trzecie posiadanego majątku zapisał rodzeństwu. 7 X 1759 złożył profesję, w październiku 1760 przyjął pierwsze święcenia. Studiował w oliwskiej, klasztornej Akademii Teologicznej i w klasztorze w Mogile pod Krakowem, gdzie w 1765 przyjął święcenia kapłańskie. Doktor teologii. Po powrocie do Oliwy w latach 1767–1772 był wykładowcą w rodzimej Akademii Teologicznej. Od 1772 był archiwistą w klasztorze.

Znając język polski od 18 I 1774 do 1782 był proboszczem oliwskiego kościoła św. Jakuba (choć kazania wygłaszał w języku niemieckim). Pod koniec urzędowania zlecił naprawę kościelnej wieży, otrzymując na to od konwentu pożyczkę w wysokości 1000 florenów. Od 1782 do 1795 i w 1805 był przeorem klasztoru, w latach 1795–1802 proboszczem w Łęgowie. W 1817 był tam wikariuszem, od 1818 seniorem, od 1819 pierwszym seniorem, od 1819 mieszkał w oliwskiej Szafarni. Był autorem (1771) żywota opata Adama Trebnica, zbierając źródła do jego planowanego procesu beatyfikacyjnego, oraz (1790) leksykonu historycznego o klasztorze (wypisów z archiwalnych klasztornych źródeł), opracowanego na potrzeby przeorów.

Pochowany 6 VI 1823 na cmentarzu św. Jakuba w Oliwie.







Bibliografia:
Iwicki Zygmunt, Konwent oliwski (1186-1831). Leksykon biograficzny, Gdańsk-Pelplin 2010, s. 447–449.
Iwicki Zygmunt, Bedeker oliwski, cz. 1, Pelplin 2018, s. 38–39.
Kościelak Sławomir, Skład konwentu cystersów w Oliwie w świetle raportów dla Ministerstwa Wyznań w Berlinie z lat 1817–1826, „Miesięcznik Archidiecezji Gdańskiej”, t. 52, 2008, nr 1–3, s. 199–210.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania