SZEWCZYK JAN, działacz społeczno-polityczny
| < Poprzednie | Następne > |
JAN SZEWCZYK (23 VI 1927 Wołomin – 6 XII 1977 Gdańsk), działacz społeczno-polityczny, dyrektor Wydziału do Spraw Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) (Urzędu Wojewódzkiego) w Gdańsku. Po śmierci rodziców w 1942 zaczął pracować zarobkowo, równocześnie ucząc się w szkole wieczorowej. Już po wojnie ukończył wieczorową szkołę średnią (1958), następnie w latach 1958–1968 studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Warszawie (magister historii 1968).
Od lipca 1945 na Pomorzu Gdańskim; do stycznia 1950 pracował jako robotnik w stoczniach rybackich Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni (1945–1946) i Łebie (1946–1947) oraz w Oddziale Technicznym Głównego (Gdańskiego) Urzędu Morskiego w Łebie (1947–1950). W listopadzie 1946 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); od grudnia 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).
W okresie od 15 I 1950 do 31 VIII 1963 etatowy pracownik PZPR. Po ukończeniu kursu w Wojewódzkiej Szkole Partyjnej w Gdańsku pracownik polityczny Komitetów Powiatowych w Lęborku 1950–1953 (instruktor i kierownik Wydziału Propagandy), Starogardzie Gdańskim 1953–1955 (sekretarz propagandy) i Komitetu Wojewódzkiego w Gdańsku 6 VI 1955 – 30 IX 1958 (zastępca kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji). Po trzyletnich studiach stacjonarnych w Warszawie sekretarz propagandy Komitetu Miejskiego PZPR w Gdyni w latach 1961–1963. 1 IX 1963 został pełniącym obowiązki kierownika Wydziału do Spraw Wyznań Prezydium WRN (Urzędu Wojewódzkiego) w Gdańsku; 1 XII 1963 – mianowany kierownikiem, a od 13 XII 1973 do śmierci był dyrektorem tegoż wydziału.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972). Pochowany 9 XII 1977 w Alei Zasłużonych na cmentarzu Srebrzysko.
