SCHEFFLER REINHOLD, pastor kościoła Zbawiciela
REINHOLD ERNST CHRISTOPH SCHEFFLER (9 X 1721 Gdańsk – 27 IV 1776 Gdańsk), pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku. Praprawnuk lekarza i mineraloga Johanna Petera Ernsta Schefflera, prawnuk Johanna Ernsta (1639 – pochowany 21 V 1667 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie nr 384), wnuk doktora Ernsta Christopha (chrzest 13 IV 1661 tamże – pochowany 17 VI 1717 tamże w grobie nr 262). Syn kupca Daniela Ernsta (pochowany 18 XI 1743 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) wieku 52 lat) i poślubionej w 1720 Margarethy (pochowana 18 VIII 1763 w wieku 69 lat w kościele NMP, w mężowskim grobie).
Absolwent gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1747 pod przewodnictwem Gottlieba Wernsdorffa brał udział w dyspucie o Hypatii z Aleksandrii, zwłaszcza o jej morderstwie (Dissertatio academica II. de Hypatia philosopha alexandrina, speciatim de ejus caede, quam d. novembr. 1747 publice defendant…, Vitembergae). Po studiach od 1750 magister filozofii. 21 VIII 1750 zweryfikowany jako kaznodzieja przez gdańskie Ministerium Duchowne. W latach 1751–1755 kaznodzieja w kaplicy w Sperlingsdorff (Wróblewo, Żuławy Gdańskie), od 1755 do śmierci pastor kościoła Zbawiciela.
Od 15 III 1759 po raz drugi żonaty z Agathą Elisabethą, córką Gottfrieda Witske. Ojciec senatora Daniela Jacoba Schefflera oraz Agathy Christiny (24 XI 1770 – 15 XI 1837 Gdańsk), po raz pierwszy zamężnej w 1791 z Johannem Gottliebem Engellandem, z którym miała syna ochrzczonego w 1793, po raz drugi od 12 IV 1795 z Johannem Andreasem Mischkem (ur. Gdańsk), w 1789 uczniem Gimnazjum Akademickiego, właścicielem majątku Schliewen (Śliwiny powiat Tczew).
Bibliografia:
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, s. 23, 52, 94.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 72.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 438; 3, 328.