SALTZMANN JOHANN GEORG NICOLAUS, ogrodnik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN GEORG NICOLAUS SALTZMANN (Salzmann) (1763 Piemont – 20 VII 1831 Oliwa), ogrodnik. Syn Joachima Arndta, królewskiego ogrodnika i twórcy ogrodu w Charlottenburgu koło Berlina. Miał trzynaścioro rodzeństwa, m.in. siostrę Johannę Sophię Charlottę (1738–1805), matkę także przybyłego i działającego w Gdańsku architekta i inżyniera Friedricha Augusta Cochiusa. Sprowadzony do Oliwy przez księcia opata Karla Hohenzollerna-Hechingena, w latach 1782–1783 przekształcił barokowy ogród (założony przez opata Jacka Józefa Rybińskiego) na styl ogrodów angielsko-chińskich. 18 IV 1792 nabył kupieckie obywatelstwo Gdańska. Od 1793 zatrudniony na stanowisku królewskiego inspektora oliwskiego ogrodu. Rok później powiększył jego zasięg o stoki wzgórza Pachołek, a w 1798 wybudował na szczycie drewniany pawilon widokowy.
Projektował też inne ogrody, m.in. w 1806 obok siedziby loży Eugenia ( wolnomularstwo) przy Hintergasse 1 (ul. Sadowa), której był członkiem; przebudował zniszczoną w czasie oblężenia Gdańska (1807) promenadę miejską Błędnik (Irrgarten) (1810). W okresie 1829–1830 wskazywany był przez administrację w Berlinie jako jeden z projektantów lasku miejskiego w Człuchowie.
Mieszkał w dworku na terenie folwarku opackiego (obecnie ul. Opacka 12), który w 1793 przejął w dziedziczną dzierżawę ( dworek ogrodnika). W 1828 otrzymał od opata Josepha Wilhelma Hohenzollerna-Hechingena nowo wybudowany dwór u stóp Pachołka (ul. Spacerowa 16), gdzie jego potomkowie 18 XI 1878 otworzyli hotel Zum Carlshof. Był fundatorem rur doprowadzających wodę do gospodarstw w Oliwie. Pochowany został w obrębie folwarku, w rodzinnym grobowcu na wprost wylotu obecnej ul. Piastowskiej. Jego imię (Saltzmannstraße) do 1945 nosiła obecna ul. Opacka w Oliwie. Miał syna Johanna Carla Friedricha, córka Louisa Wilhelmina (1794 Gdańsk – 10 IX 1880 Oliwa) była żoną Carla Jacoba Wiedemanna (1783 – 19 VII 1849 Oliwa), doktora medycyny, pierwszego stałego lekarza Oliwy.
