KESEBERG KONRAD JAKOB, złotnik
< Poprzednie | Następne > |
KONRAD JAKOB KESEBERG (Kesebergk; 26 XI 1650 Hornburg koło Halberstadt – 22 VII 1722 Gdańsk), złotnik. Pracę mistrzowską wykonał w Gdańsku u Adama Freymanna w 1679. 2 III 1680 otrzymał obywatelstwo miejskie. Funkcję kompana gdańskiego cechu złotników pełnił w 1697, starszego cechu – w 1698. W 1691 zapisał na naukę w swoim warsztacie dwóch synów – Conrada i Hermanna, z których starszy ukończył ją z dyplomem, o losach młodszego brak informacji. Pracę mistrzowską w jego warsztacie wykonał w 1699 Arnhold Lange. Czeladnikami byli u niego od 1691 Nathanael Weinholt i od 1707 Johann Otschech (Otzech).
Używał znaku warsztatowego z monogramem I/CK w polu trójlistnym. Tworzył przede wszystkim sprzęty do użytku świeckiego: kubki, flasze, kufle; w mniejszej liczbie przedmioty do kościołów – były to na przykład kielichy (Łobżenica; Puck, dawniej Montowy Wielkie), puszka eucharystyczna (Puck), monstrancja (Boleszyn), krzyż (Kościelna Jania), lampa wieczna (Horodło, województwo lubelskie).
Zob. też złotnicy.